ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Ο Χ Ι)

Ο Χ Ι

Στην κατάληψη της χώρας από ανέχεια και ανόητους

Το 1940 έμελε να γίνει το έτος που θα αντιπροσώπευε την αποφασιστικότητα, την ομοθυμία και γενναιότητα της νέας Ελλάδας και του αναγεννώμενου πολιτισμού της.

Την 28^η Οκτωβρίου του έτους εκείνου, ο ισχυρός Πρωθυπουργός της χώρας, ο Ιωάννης Μεταξάς, θεμελιωτής της εθνικής ενότητας, είπε στην ιταμότητα των καιρών ΟΧΙ δεν θα περάσει η αναίδεια σε βάρος της πατρίδας μας.

Και έτσι έγινε! Και όχι μόνο αυτό, η στάση της Ελλάδος κατά του άξονος της βίας και πολέμου,  απετέλεσε το καλό παράδειγμα σε όλο τον κόσμο.

Τελικά η ελευθερία νίκησε.

Σήμερα, πολλά χρόνια μετά την δόξα του ΄40, η Ελλάδα υποκύπτει χωρίς να έχει προηγηθεί στρατιωτικός πόλεμος.

Υποκύπτει διότι ευνουχήθηκε η δύναμη της ορμής του νέου ανθρώπου, κατεστάλη η επαναστατική συνείδηση της ιστορικής συνέχειας, εκμαυλίστηκαν συνειδήσεις, διώχθηκε και συκοφαντήθηκε ό,τι το εθνικόν, υπονομεύτηκε η ενότητα και η κοινωνική συνοχή, αλλοιώνεται επικίνδυνα και συστηματικά η σύνθεση του πληθυσμού και αποπειράται να ¨φτιαχτεί¨ νέα οντότητα χυλώδους μορφής, άβουλη και προσαρμόσιμη σε κάθε απαραίτητο σχήμα.

Πρωτεργάτες της εσωτερικής υπονόμευσης, εκουσίως ή ακουσίως (ποιος ξέρει και τι σημασία άραγε έχει) η πολιτική ηγεσία στο σύνολο της.

Αμοραλισμός και κυνισμός τα θεμέλια του νέου πολιτικού συστήματος, το οποίο κατά την άποψη μου ξεκινά από το 1973, μετά τον "εξοστρακισμό" της στρατιωτικής παρένθεσης και με ότι άγριο ακολούθησε.
Βαθμιαία, οι επανακάμψαντες, χτίσανε το βασίλειο της "δημοκρατίας" με κυρίαρχες αξίες, της ανεντιμότητας, της διαπλοκής, της μίζας, της ανευθυνότητας, του ατομισμού, της πονηριάς, της αλαζονείας, της δημαγωγίας και του λαϊκισμού. Όλο το σύνολο των αρνητικών συναισθημάτων που έχει ο άνθρωπος και μόνο αυτά, χωρίς υπερβολή, βρήκαν τους καλλίτερους εκφραστές τους, στην «νέα» πολιτική ¨ηγεσία¨ .

Ο ωχαδερφισμός, η αρπαχτή, η σπατάλη, η εφήμερη κατανάλωση, η έλλειψη αξιοκρατίας και ικανοτήτων, η στελέχωση κρίσιμων θέσεων με ανθρώπους ημιμαθείς, ανεπάγγελτους ή με αποτυχημένες ή μέτριες καριέρες είναι ένα μικρό απάνθισμα των έργων του νέου πολιτικού κόσμου της χώρας.
Και το σημερινό αποτέλεσμα, η Ελλάδα γυμνή από πόρους, περηφάνια και εξευτελισμένη σύρεται με την συνεναισή της στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και ίσως της δημοκρατίας(;) αν αυτή ποτέ υπήρξε.

Η ανέχεια και οι κάθε λογής άσχετοι να  κυριαρχούν.

Πόσο κυριαρχούν;  τόσο όσο οι νέες φίλιες  δυνάμεις εκ του εξωτερικού προερχόμενες να αιτιολογείται η εισβολή τους από τους ριψάσπιδες ¨ηγέτες¨ μας ως το αναγκαίο know how υψηλής ποιότητας.

Ριψάσπιδες όχι σήμερα αλλά 35 χρόνια που δεν θέλησαν ποτέ να δώσουν την μάχη.

Την μάχη πάνω από όλα της επιβαλλόμενης μεταξύ τους συνεργασίας για την πραγμάτωση κοινών εθνικών στόχων. Προτίμησαν τα εύκολα, την συνέργεια στην λεηλασία. Δεν έχει σημασία αν σκόπιμα ή όχι αν έγινε. Σημασία έχει ότι η χώρα και ένα μέρος του πληθυσμού σιγά - σιγά αποξενωνόταν από την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και την επιδίωξη με πίστη και  προσπάθεια να κερδίζει το μέλλον του με συνέπεια να εθισθεί στα εύκολα που το δανεικό χρήμα προσέφερε, να υπνωτισθεί στην επίπλαστη πρόσκαιρη ευημερία και βαθμιαία χωρίς να το καταλάβει να  πέσει σε μαρασμό και απελπισία. Ευνουχισμένος ντρέπεται για αυτό που διαπιστώνει ότι έπαθε.

Οι κουκουλοφόροι είναι θεσμός στα 35 και πλέον χρόνια.

Δεν είναι τυχαίο. Κουκούλωναν τα πάντα. Ακόμα και τα ονόματα ηγετών του έθνους.

Διδάσκεται η ιστορία με παράξενο τρόπο. Στην ερώτηση ποιος είναι ο πρωθυπουργός του ΟΧΙ η απάντηση παραπλανητικά συγκαλυπτική, ο λαός. Ποιοι είναι οι ηγέτες της εθνικής επανάστασης, ο λαός.

Βέβαια ο λαός. Αλλά ο λαός έχει τον ηγέτη του με επώνυμο που δεν το κρύβει. Κρύβονται όμως αυτοί που έχουν ζημιώσει τόσο πολύ το έθνος και δεν επιθυμούν να ακούγονται τα ονόματα τους. Προτιμούν να ακούγεται, η λέξη «ο λαός». Είναι τόσο ακίνδυνη. Όχι όμως πάντα.

Τελευταίο επικίνδυνο μέτρο,  ο φόρος ακίνητης περιουσίας ή ακριβέστερα ο φόρος «δήμευσης»  της όποιας περιουσίας έχει κάθε έλληνας σε κάθε άκρο της πατρίδας του. Τελευταία κίνηση,  χαριστική βολή.

Οι ανόητοι ή ανίκανοι κτυπούν για τα ελάχιστα ενώ δίπλα τους «σιδηρόφρακτες αλυσίδες εισαγωγικού εμπορίου» μεταφέρουν μη καταβαλλόμενους φόρους, μέσω του μηχανισμού εσωτερικής τιμολόγησης, ύψους δισεκατομμυρίων €, στο εξωτερικό, ρουφώντας το αίμα της ελληνικής οικονομίας.

Ποτέ όμως δεν είναι πολύ αργά.

Ένα δυνατό φύσημα χρειάζεται να διώξει ό,τι αποτελεί σκουπίδι για τη χώρα. Ειρηνικά θα πρόσθετα. Απαραιτήτως Ειρηνικά, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και οι νόμοι για να γαληνέψει και προκόψει ο τόπος.

ΟΧΙ, λοιπόν στα σκουπίδια που μας πνίγουν. ΝΑΙ στους δημιουργικούς, φιλοπρόοδους και εργατικούς Έλληνες. Είναι οι περισσότεροι. Είναι η δεξαμενή των υγιών δυνάμεων του Έθνους. ΝΑΙ στις απαραίτητες και σε όσους τις προωθούν, μεταρρυθμίσεις της Διοίκησης ώστε να εξυγιανθεί από την διαφθορά και να εκσυγχρονισθεί ως προς το παραγόμενο έργο και την ποιότητα.

ΝΑΙ στην σημαντική μείωση και εξυγίανση του δημοσιονομικού μεγέθους του Κράτους με μείωση και εξορθολογισμό των δαπανών και μελετημένη μεταφορά ανθρώπινων πόρων στον ιδιωτικό τομέα για ανάδειξη των ικανοτήτων του. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να λαμβάνουν την αμοιβή τους όχι ως δικαίωμα αφέντη προς δούλο αλλά ως δικαίωμα από προσφερόμενη εργασία. Να παύσει το δημόσιο να πληρώνει άτομα που είναι ικανά αλλά δεν εργάζονται και Κανείς Έλληνας δεν είναι δούλος για να πληρώνει τις αμοιβές αυτές υποχρεωτικά, μέσω δυσβάστακτης πλέον φορολογίας. ΝΑΙ στην εργασία. Είναι καιρός να ανοίξουν πολλές δουλειές. Για αυτό, ΝΑΙ στο άνοιγμα των επαγγελμάτων και εξάλειψη της ολιγοπωλιακής και μονοπωλιακής οργάνωσης της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό την επανεκκίνηση του Ενάρετου κύκλου Ανάπτυξης και Ευημερίας.

ΝΑΙ στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στην πράξη όχι στα λόγια. Τα κλειστά επαγγέλματα, ομολογείται από όλους, είναι φωλιά φοροφυγάδων, επιτέλους Αιδώς.

ΝΑΙ στο Αναπτυξιακό Κράτος, που προωθεί την ενσωμάτωση των σύγχρονων τεχνολογιών στην παραγωγική δομή και οργάνωση όλης της οικονομίας.

ΝΑΙ σε καθετί δημιουργικό και χρήσιμο, μακριά από σκοπιμότητες και ανοησίες.

ΟΧΙ στην μίζερη αντιμετώπιση της Ζωής, δεν μας ταιριάζει είναι ανατολίτικη αντίληψη. ΝΑΙ όλοι οι Έλληνες μπορούν να πετύχουν Νίκη που να ξεπερνά την Νίκη του ΄40 και να είναι μακροχρόνια διατηρήσιμη.

Εμπρός Όλοι μαζί!