Οι αγορές ταύρων γεννιούνται μέσα στον πεσιμισμό, μεγαλώνουν με τον σκεπτικισμό, κορυφώνονται με την αισιοδοξία και πεθαίνουν μέσα στην ευφορία
(Τζόν Τέμπλετον)

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Η απόδειξη του κάτι!)

Η απόδειξη του κάτι!


Από το τίποτε ερχόμαστε,
Στο τίποτε πηγαίνουμε,
Άρα είμαστε κάτι

Τίποτε (ή τίποτα) είναι κάτι που δεν φέρει επεξήγηση σε χώρο (τι) και χρόνο (πότε). Επομένως είναι το απροσδιόριστο δηλαδή αυτό για το οποίο δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες  –μπορεί να γνωρίζουμε μέρος του χώρο για παράδειγμα-  ή γνωρίζουμε καθόλου . Στην ουσία το <τίποτε> δεν είναι η κενότητα, αφού δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτο κενό, αλλά είναι η λέξη που χρησιμοποιούμε για να προσεγγίσουμε/ορίσουμε το απροσδιόριστο.

Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την αρχή της δημιουργίας του. Απλά κάνει προσπάθειες να τη φανταστεί (και πρόσφατα να τη δει βλ. πείραμα CERN ) που τον οδηγούν σε διάφορες προσεγγίσεις της.
Σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία όλα ξεκίνησαν από το μηδέν ή από το Χάος όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος στην <Θεογονία>.
Οι πιστοί θρησκειών βάζουν ως αρχή των πάντων τον Θεό.
Πιο σύγχρονα έρχονται οι επιστήμες να βάλουν ως αρχή μια έκρηξη σε τυχαίο χρονικό διάστημα γνωστή ως <The Big Bang Theory> κ.ο.κ.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες δεν έχουμε καταλήξει σε ασφαλή καθολικά συμπεράσματα. Μέχρι στιγμής όμως μπορούμε να πούμε ότι ξέρουμε ότι ο άνθρωπος έρχεται από κάτι που ο ίδιος δεν μπορεί να προσδιορίσει ούτε χωρικά ούτε χρονικά. Συμπερασματικά, ο άνθρωπος έρχεται από το τίποτα.

Παρατηρώντας ξανά την ιστορία του ανθρώπου από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας, πάντα αναζητείται η γνώση του μέλλοντος και πάνω από όλα η γνώση για το θάνατο.
Πάλι, εξετάζοντας την αρχαία μυθολογία οι αποθανόντες πήγαιναν στον Κάτω Κόσμο ενώ στις θρησκείες έχουμε είτε ουτοπίες όπως ο παράδεισος είτε μετενσάρκωση είτε εν τέλει ,στις πιο σύγχρονες θεωρίες, έχουμε το απόλυτο κενό αφού σύμφωνα με αρκετούς επιστήμονες είμαστε απλά μόρια που κάποια στιγμή θα αποσυντεθούν και θα πάψουν να υπάρχουν.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι σίγουρη απάντηση για το μέλλον δεν μπορούμε να έχουμε γιατί πάλι δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε ούτε χωρικά ούτε χρονικά με ακρίβεια. Άρα πηγαίνουμε στο τίποτα.

Εξετάζοντας τις κινήσεις του ανθρώπου καθ’ όλη την διάρκεια ύπαρξής του παρατηρούμε ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα και αυτό γιατί με όποια μορφή δουλειάς και να ασχολείται επιτυγχάνει την εξασφάλιση της τροφής και προστασίας δηλαδή την αποφυγή του από τον θάνατο. Ξέρει ότι δεν ξέρει τι θα συμβεί όταν θα επέλθει αυτό το γεγονός και αναζητώντας την αθανασία ανακαλύπτει την ζωή. Ζει επειδή ξέρει ότι θα πεθάνει. Προσπαθεί να γίνει σημαντικός γιατί έτσι θα μείνει στην ιστορία και όλη η ανθρωπότητα θα μελετά αυτόν. Έτσι θα μείνει ιδεατά αθάνατος. Πολλοί στηριζόμενοι σε αυτή την άποψη θεωρούν ότι δεν υπάρχει ύλη αλλά όλα είναι ιδέες γιατί και αυτοί έτσι θα μείνουν ζωντανοί. <Οι Ιδέες είναι άφθαρτες και αναλλοίωτες> έτσι μιλούν οι Ιδεαλιστές. Άλλοι πάλι λένε ότι δεν υπάρχουν ιδέες και όλα είναι ύλη γιατί και αυτοί βασιζόμενοι σε αυτό θα καταλήξουν σε δικές τους αληθινές κοσμοθεωρίες που θα τους απομακρύνουν από τον θάνατο.
<Μελετώντας το παρελθόν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον>. Τί συμβαίνει όμως όταν δεν γνωρίζεις όλο το παρελθόν; Όταν δεν γνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό μπορείς να γνωρίσεις το τί πρόκειται να συμβεί στον εαυτό σου στο μέλλον;
Δεν γνωρίζουμε ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον για αυτό και μπορούμε να είμαστε κάτι. Γιατί το προσδιορισμένο (κάτι) μπορεί να ορίσει το απροσδιόριστο (τίποτε). Αυτή είναι η ιδιότητα του μόνο που για να υπάρχει η ιδιότητα αυτή –άρα και το κάτι- χρειάζεται το αντίθετό του (τίποτε) για να του δίνει νόημα (Θέση-Αντίθεση του Χέγκελ).
Απροσδιόριστη η αρχή , απροσδιόριστο και το τέλος. Ας είναι το κάτι αυτό που θα τα προσδιορίσει –γιατί το τίποτα σίγουρα δεν μπορεί- και απλά ας αναρωτηθούμε τι μπορεί να συμβεί αν τελικά τα προσδιορίσει. Μήπως τελικά το κάτι γίνει το τίποτα; Ή μήπως το κάτι δεν θα έχει νόημα ζωής;


Γιώργος Θ. Καραγιαννόπουλος
Μαθητής Β΄τάξεως Λυκείου



...δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς  τι συνδέει το ανωτέρω κείμενο με τις επενδύσεις, διότι και στον κόσμο αυτό των  επενδύσεων ισχύει "Απροσδιόριστη η αρχή , απροσδιόριστο και το τέλος" τους. Οι αγορές, κατά τον Nassim N. Taleb, είναι απλώς μία ειδική περίπτωση των παγίδων του τυχαίου καθώς η τύχη διαδραματίζει σ΄αυτές πολύ μεγάλο ρόλο. Δεν είναι βέβαια όλα  τυχαία αλλά είναι περισσότερο τυχαία απ΄όσο νομίζουμε...
the amaltheia's investment portfolio

Δεν υπάρχουν σχόλια: