Οι αγορές ταύρων γεννιούνται μέσα στον πεσιμισμό, μεγαλώνουν με τον σκεπτικισμό, κορυφώνονται με την αισιοδοξία και πεθαίνουν μέσα στην ευφορία
(Τζόν Τέμπλετον)

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (31/10/2012)



31/10/2012

Σύνοψη του σημερινού τύπου για την Ελλάδα:

“Σε δοκιμασία βρίσκεται από χθες η συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς η αιφνιδιαστική ανακοίνωση του πρωθυπουργού για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προκάλεσε όξυνση στις σχέσεις των κυβερνητικών εταίρων ωθώντας στα όριά της τη συγκυβέρνηση” (Ναυτεμπορική)

Η συνοπτική ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ γίνεται πιο κάτω μέσω της παρουσίασης επίκαιρων Τίτλων, που σταχυολογούνται από τον ηλεκτρονικό τύπο, ταξινομούνται κατά θεματική ενότητα και παρέχεται η δυνατότητα στον αναγνώστη για επίσκεψη στην οικεία σελίδα κάθε ηλεκτρονικού μέσου που τους φιλοξενεί:

 

Α) Θεματα και διαμαχες που κρινουν την παραμονη της χωρας μας στο ευρω:

Κίνδυνος ατυχήματος

Σε δοκιμασία η συνοχή της κυβέρνησης

Ψηφοφορία στο ν/σ για τις αποκρατικοποιήσεις

Στη Βουλήο προϋπολογισμός υπό συνθήκες αβεβαιότητας

«Συμμαχία προθύμων» στήνει ο Σαμαράς

Σαμαράς: Τα μέτρα θα τα καταθέσω και ας με ρίξουν

Eurogroup:Αντάρτικο μικρών κόντρα στην Ελλάδα

ΟΤΥΦΩΝΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Σαμαράς: Εφόσον εγκριθεί η συμφωνία η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ 08:01

Β) Χρηματιστήριο:

Διστακτικοί με την Ελλάδα τώρα οι ξένοι διαχειριστές

Που πάει τώρα το ΧΑ; 

Θετικό το κλίμα εν αναμονή της "επιστροφής" της Wall Street

Γ) Διεθνή:

Σάλος στη Γαλλία για το39ωρο

ΠΟΕ: Μη ανταγωνιστική η Γαλλία σε σχέση με την Ευρώπη

Γερμανία: Οριακή αύξηση κατέγραψε η ανεργία το Σεπτέμβριο 

Κρίσιμες για το δολάριο οι αμερικανικές εκλογές

 

Δ) Ενδιαφέροντα άρθρα:

Ευσεβείς πόθοι ορισμένων μετά το πέρας της ανακεφαλαιοποίησης

Συμβιβασμός ή ντόμινο;

 

 

 

Αναδημοσιεύσεις από το διαδίκτυο:

 

 του Σταύρου Θεοδωράκη

 Δεσμεύτηκα να μην πω ονόματα αλλά αυτό δεν μου απαγορεύει  να σας
αφηγηθώ την ιστορία σαν παραμύθι.
Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν μια ελεγκτική Αρχή αποφάσισε να ελέγξει
 πόσο γνήσιες είναι οι φάβες Σαντορίνης που κυκλοφορούν στην ελληνική
αγορά. Μα θα μου πείτε «υπάρχουν νοθευμένες φάβες Σαντορίνης»; Και βεβαίως υπάρχουν. Οι αγορές έχουν και κλεφταράδες (που θα έλεγε και ο πρόεδρος Χριστόφιας) και κυκλοφορούν χαλούμια Κύπρου που δεν είναι από την Κύπρο,  Σαμιώτικα κρασιά που δεν είναι από την Σάμο και φάβες Σαντορίνης που δεν είναι από την Σαντορίνη. Το κέρδος των «κλεφταράδων» είναι προφανές. Παίρνουν ένα φτηνό προϊόν - πολλές φορές το εισάγουν κιόλας από μια τριτοκοσμική αγορά - το συσκευάζουν και το πωλούν σαν φημισμένο προϊόν.
 Το κάνουν με τα λάδια, το κάνουν με τα ξύδια γιατί να μην το κάνουν
 και με την ξεχωριστή και ακριβή φάβα Σαντορίνης; Αυτή τη σκέψη έκανε η
 Αρχή και άρχισε να ψάχνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τελικά
 εντόπισε εννιά διαφορετικές φάβες Σαντορίνης. Ως εδώ κανένα πρόβλημα.
 Θεωρητικά ο οποιοσδήποτε έμπορος μπορεί να πάει στην Σαντορίνη να
 αγοράσει φάβα, να την συσκευάσει, να την εξάγει ή να την διαθέσει στην
 ελληνική αγορά. Η Αρχή όμως δύσπιστη, πήρε δείγματα από τις 9
 ξεχωριστές φάβες και άρχισε τις αναλύσεις γιατί ως γνωστόν και τα
 όσπρια (εκτός από τους Έλληνες) έχουν το DNA τους. Τα αποτελέσματα
 έκαναν και τους πιο αισιόδοξους ερευνητές να γονατίσουν.
 Τέσσερις από τις πολυδιαφημισμένες «φάβες Σαντορίνης» ήταν
 κτηνοτροφικά μπιζέλια Αγγλίας! Αυτά που τρώνε δηλαδή τα γουρούνια στην
 Αγγλία εδώ τα τρώμε ως φάβες Σαντορίνης! Για να δικαιολογήσουν μάλιστα
 το πρασινωπό χρώμα των αλεσμένων μπιζελιών κάποιες εταιρίες έγραφαν
 στην συσκευασία «βιολογική φάβα Σαντορίνης». Να δεις δηλαδή την
 πρασινάδα - αντί τη γλυκιά κιτρινάδα που βγάζει η φάβα της Σαντορίνης
 - και να πεις «λογικό είναι να πρασινίζει αφού είναι βιολογική». Οι
 τέσσερις από τις εννιά λοιπόν, ήταν μπιζέλια, οι υπόλοιπες;
 Κρατηθείτε. Άλλες τέσσερις «φάβες Σαντορίνης» ήταν αλεσμένα όσπρια,
 κουκιά, φάβες χαμηλής ποιότητας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είχαν
 περάσει ούτε στα ανοιχτά από το νησί της Σαντορίνης. Για να μην σας τα
 πολυλογώ μόνο μία από τις εννέα «φάβες Σαντορίνης» που κυκλοφορούν
 στην ελληνική αγορά ήταν - και  είναι- όντως γνήσια φάβα Σαντορίνης.
 Καρπός του φημισμένου Λάθυρου Κλύμενου που φύεται στο ηφαιστιογενές
 νησί εδώ και 3.500 χρόνια και έχει όψη κίτρινου ψιλού χαλικιού με
 αρώματα και γεύση θεσπέσια.

 Και μετά και μετά τι έκανε η Αρχή; Τιμώρησε τις εταιρίες που
 παραπλανούν τον κόσμο; Τους έριξε πρόστιμα; Τις έκλεισε μήπως; Δεν
 θέλω υστερίες. Οι οκτώ πλαστές φάβες Σαντορίνης συνεχίζουν να
 κυκλοφορούν ως «φάβες Σαντορίνης» και να εξαπατούν τους έλληνες
 καταναλωτές.  
Άλλωστε, όπως μονολόγησε το στέλεχος της Αρχής που μου
 αφηγήθηκε στην ιστορία, η αξιολόγηση είναι φράση απαγορευμένη στην
 αντιμνημονιακή, αδούλωτη Ελλάδα. Εδώ δεν την δέχονται οι δάσκαλοι θα
την δεχτούν τα όσπρια ? ? ? ? ?

                        ============

 Η Κίνα και η ελληνική κρίση
 Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή στάσης της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση χρέους;
Date: Wed, 31 Oct 2012 09:05:42 +0200
 Το άρθρο με τίτλο “Die chinesische Karte” του Hans-Ulrich Jörges δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του περιοδικού Stern δύο μέρες μετά την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα στις 11.10.2012.

Σε άρθρο του στο περιοδικό Stern o γερμανός δημοσιογράφος Hans-Ulrich Jörges σημειώνει την εντυπωσιακή μεταστροφή της γερμανικής πολιτικής  απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα μετά την επίσκεψη Μερκελ στην Κίνα στα τέλη Αυγούστου. Ξαφνικά όλοι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, χωρίς να αποκλείουν πλέον την επιμήκυνση του προγράμματος ή ακόμη και ένα τρίτο  πακέτο βοήθειας. Ακόμη και οι πιο συντηρητικές φωνές βαυαρών πολιτικών, που ζητούσαν τη θυσία της Ελλάδας προς παραδειγματισμό, σίγησαν. Σύμφωνα με το συντάκτη η μεταστροφή αυτή οφείλεται στις  έντονες παρασκηνιακές πιέσεις που ασκήθηκαν από την κινεζική ηγεσία  κατά την επίσκεψη Μέρκελ στο Πεκίνο. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός Wen  Jiabao απείλησε χωρίς περιστροφές την καγκελάριο της Γερμανίας στις  μεταξύ τους συζητήσεις ότι «έχουμε ήδη χάσει 30 δισεκατομμύρια στην  Ελλάδα. Εάν χάσουμε άλλα 40, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα πλέον για  τη σταθεροποίηση του ευρώ». Πέρα από την έκθεση της Κίνας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, το ύψος της  οποίας δεν είναι ακριβώς γνωστό και τους φόβους για φαινόμενο ντόμινο  σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη σημαντικό ρόλο στις  κινήσεις της κινεζικής ηγεσίας παίζει και «η στρατηγική συμμαχία» που έχουν συνάψει Κίνα και Ελλάδα. Σύμφωνα με το συντάκτη του περιοδικού  Stern η Κίνα έχει επιλέξει την Ελλάδα ως την « πύλη της στην Ευρώπη»,  με στόχο να δημιουργήσει ένα σύγχρονο «δρόμο του μεταξιού» για το  παγκόσμιο εμπόριο. Η επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά είναι μόνο η αρχή. Ήδη οι Κινέζοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και για άλλα ελληνικά  λιμάνια, διαπραγματεύονται συμφωνίες με ελληνικές εταιρείες για την  κατασκευή ανεμογεννητριών και εγκαταστάσεων ηλιακής ενέργειας, ενώ  ενδιαφέρονται και για το 40% του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος»  μετά τη λήξη του συμβολαίου διαχείρισης που κατέχει σήμερα γερμανική  εταιρεία. Αλλά και για το λιμάνι του Πειραιά στόχος των Κινέζων είναι  να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο λιμάνι μεταφοράς container στη Μεσόγειο,  μέσω του οποίου θα διοχετεύονται κινεζικά προϊόντα σε Ευρώπη, Βόρεια  Αφρική και Μέση Ανατολή.  Εάν η Ελλάδα έβγαινε από την Ευρωζώνη, οι κινεζικές επενδύσεις θα  έχαναν μονομιάς την αξία τους. Η Κίνα θα είχε επενδύσει σε ένα  αποτυχημένο κράτος που θα βυθιζόταν στην εξαθλίωση και η υπόλοιπη  Ευρώπη θα έπρεπε «να το πληρώσει». Κλείνοντας το άρθρο του ο γερμανός  δημοσιογράφος σημειώνει: « Είναι πολύ πιθανό, ότι στο ευρωπαϊκό πόκερ  η Κίνα έδωσε φλος ρουαγιάλ στους Έλληνες. Και αυτοί δεν το έχουν πάρει  είδηση ακόμη.»



-------------------------------------------------------------------------------

Κατά την γνώμη μου στο ανωτέρω άρθρο η φράση κλειδί είναι:
 « Είναι πολύ πιθανό, ότι στο ευρωπαϊκό πόκερ
 η Κίνα έδωσε φλος ρουαγιάλ στους Έλληνες. Και αυτοί δεν το έχουν πάρει  είδηση ακόμη.»
...αυτή την στιγμή κινδυνεύει να "καταψηφισθεί" το νομοσχέδιο για την δημοσιονομική προσαρμογή και την διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, διότι αδυνατεί να ομονοήσει η ηγεσία. 

Οι πολιτικές εξαλλοσύνες έχουν, δυστυχώς, βαθιές ρίζες στην ιστορία του τόπου και δεν είναι καινούργιο φρούτο!

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (29/10/2012)



29/10/2012

Η συνοπτική ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ γίνεται πιο κάτω μέσω της παρουσίασης επίκαιρων Τίτλων, που σταχυολογούνται από τον ηλεκτρονικό τύπο, ταξινομούνται κατά θεματική ενότητα και παρέχεται η δυνατότητα στον αναγνώστη για επίσκεψη στην οικεία σελίδα κάθε ηλεκτρονικού μέσου που τους φιλοξενεί:

Α) Θεματα και διαμαχες που κρινουν την παραμονη της χωρας μας στο ευρω:

Συναγερμόςγια την πιο "κολασμένη" εβδομάδα της τριετίας

Schaeuble:"Ανεύθυνοι δημαγωγοί" οι Έλληνες πολιτικοί αν ρίχνουν την ευθύνηστους ξένους

Με δύο συντελεστές ηφορολόγηση των επαγγελματιών

Οαπόρρητος φάκελος με τα 71.000 ακίνητα του Δημοσίου

Στουρνάρας: Παραμένει η διαφορά για το εργασιακό

ΟΛΑΓΙΑ ΟΛΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΟ EUROGROUP

Μέρκελ: "Οι μεταρρυθμίσειςαρχίζουν να φέρνουν αποτελέσματα"


Β) Χρηματιστήριο:

Εβδομάδα απωλειών στην Wall

Με το βλέμμα στη συγκυβέρνηση 

Ο τυφώνας "παρέσυρε" τον τζίρο στις αγορές της Ασίας 

“Μαύρη Δευτέρα” για τις τραπεζικές μετοχές

 

Γ) Διεθνή:

Μεγάλη συρρίκνωση τωναποθεμάτων σιτηρών διεθνώς

Οιεκλογές στις ΗΠΑ και η αμερικανική παρακμή

 

Δ) Ενδιαφέροντα άρθρα:

ΜεταξύΒαϊμάρης και Χιροσίμα

Επικρατεί συντριπτικά το καλόσενάριο...

 

 

 

                                 Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ



       Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση & Δια βίου Μάθηση»

ΕΚΤ: Ανάπτυξη με διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας


Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

 

                                Tears for Fears

 

Βροχή και Δάκρυα
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το νου σας, μην ξεχάσετε πως είστε Έλληνες



Η Κραυγή δεν είναι δική σου. Δεν μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ· πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου.
Οι νεκροί σου δεν κοίτουνται στο χώμα. Γενήκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με τη σάρκα τους, αναπνές το χνότο τους. Γενήκαν ιδέες και πάθη, κι ορίζουν τη βουλή σου και την πράξη σου.

Ν. Καζαντάκης

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

28η Οκτωβρίου 1940



Ανακοίνωση Ι. Μεταξά προς τον Αθηναϊκό Τύπο, 30 Οκτωβρίου 1940



Ιστορικό κείμενο: 
Ανακοίνωσις του Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου εις το Γενικόν Στρατηγείον (ξενοδοχείον "Μεγάλη Βρεταννία) εις τας 30 Οκτωβρίου 1940.

Κύριοι,
Έχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν την ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι' αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω vα ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτεια ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπική σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.

Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ' οποιονδήποτε. Απολύτως και γιά οιονδήποτε λόγον. Κάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη δια τον
υπεύθυνον -και να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος- τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Έθνους η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι.
Φυσικά έχω τον λόγον σας... 
Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε. Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι' όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι .
Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου . Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκηνητάς από την Τήνον μετά το έγκλημα, άν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των. Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν δια να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ' ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν δια να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών .
Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".
Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς δια την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν δια την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.
Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς . Δηλαδή θα έπρεπε δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.
Κυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Ελλάδος εις τους εχθρούς των να καταλάβουν την Κρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον. Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυψεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, άλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου, καθ' ας ειχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή ή ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόv εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Ελλάδος με τον Άξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος δια τόν Άξονα να τας χρησιμοποιήση.
Δεν δύναμαι αφ' ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών και να μην αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται δια την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία δια vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ' εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο δια την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χοιροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.
Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες.
Η πρώτη θα ήτο η επίσημος των Αθηνών η οποία είχεν φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα δια να αποφύγη τον πόλεμον να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς Ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους Ελληνικωτέρους των Ελληνικών τοιούτους. Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Ελλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Έθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Ελληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.
Tο Έθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τόν Βασιλέα και την Εθνικήν Κυβέρνησιν της 4ης Αυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν. Τρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. Η τρίτη αυτή Ελλάς, η "Δημοκρατική" θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον. Η ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Ελλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Ελλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου, της "δευτέρας" Ελλάδος, της Εθνικής δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.
Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 πρέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός. Toν κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, δια το Έθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Ελλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.
Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.
Υπάρχουν πολλά εμπόδια.
Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του .
Σήμερα όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. Η Τουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Είναι σύμμαχος των Άγγλων. Η Βουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα όπως και τότε, αλλ' εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. Ο καιρός όμως δεν δουλεύει για τον Άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Τέλος δια την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.
Αλλ' η κοσμοκρατορία δια την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στην Δουνκέρκη. Ο πόλεμος δια τον Άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Αγγλία διεκήρυξε: "Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης" . Αλλά επί πλέον και ημείς οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον δια την νίκην, αλλά και δια την δόξαν .
Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε αδιάλλακτος.
"Είμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε", απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού τύπου κ. Κρανιωτάκης.
Λοιπόν ακούστε δια να συνεννοηθούμε. Εγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Βασιλέως Κωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Έκαμα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, δια την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και δια την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Βέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνον ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς δια την Αγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική, πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών. Αλλά τας ευθύνας της αυτάς η Αγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφαστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Δια την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. Η νίκη θα είναι και δεν μπορεί παρά να είναι δική της. Θα είναι νίκη του Αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία, η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρήται δια τον Άξονα ανέφελος ούτε προς Ανατολάς και η Ανατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης. Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον υπέρ ποτέ είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Και θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.
Η Ιταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά. Αυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν δια να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Είναι όλαι αι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Όταν τελειώσω μπορείτε να τα δείτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομώτατα θα δημοσιευθούν εις την Λευκήν Βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον. Δεν σας κρύβω κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Δια να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην δια παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας, ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν. Να μην κάμω την επιστράτευσιν, όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μού την ζητά το Επιτελείον... Ο ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών. Ο ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος.
Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι' αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις δια να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.
Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών . Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας δια τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν...

Το κείμενο του επίσημου στενογράφου διακόπτεται σε αυτό το σημείο.

(αναδημοσίευση από  http://atithasos.blogspot.gr/)


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Ορισμένοι όροι Ανάπτυξης)



Ορισμένοι όροι Ανάπτυξης

Πως θα ανακάμψει η χώρα και θα μειωθεί η ανεργία όταν "απαγορεύεται" με κάθε απίθανο τρόπο η συμμετοχή ικανών ανθρώπων στην δημιουργία νέων δραστηριοτήτων ή και η συμμετοχή τους στην περαιτέρω αύξηση της προσφοράς υφιστάμενων δραστηριοτήτων .

Και αυτό αφορά τόσο στα ονομαζόμενα ελεύθερα επαγγέλματα (μηχανικού, υδραυλικού, δικηγόρου, τεχνιτών κ.ο.κ.) όσο και στην επιχειρηματική δράση σε οποιαδήποτε, κατά κανόνα, δραστηριότητα.


Παράδειγμα οι αμοιβές πολλών "ελευθέρων" επαγγελμάτων καθορίζονται διοικητικά και σε απαράδεκτα υψηλό επίπεδο παρά το γεγονός ότι οι μισθοί έχουν μειωθεί σοβαρά και ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας (1.300.000) έπαυσαν να αμείβονται επειδή χάσανε την εργασία τους.


Είναι δυνατόν σε τέτοιο περιβάλλον αφενός να μην μειωθούν ακόμα περισσότερο οι συναλλαγές και κάθε υφιστάμενη οικονομική δραστηριότητα να συρρικνωθεί, λόγω αδυναμίας να καταβληθούν τα υψηλά ζητούμενα τιμήματα και αφετέρου να μην μένουν με λιγότερες εργασίες επαγγελματίες επειδή δεν τους "επιτρέπεται" να μειώσουν τις αμοιβές τους;

Στον πιο κάτω πίνακα βλέπουμε σε ένα υποθετικό παράδειγμα πως η σημαντική μείωση μιας υψηλά τιμολογηθείσης υπηρεσίας οδηγεί σε σημαντικότατη αύξηση της προσφερόμενης ποσότητας  της, λόγω αύξησης της ζήτησης και της εκ τούτου συμμετοχής στην προσφορά της και άλλων επαγγελματιών, που έμεναν μέχρι τότε ανενεργοί εκτός αγοράς. Συνολικά το παραγόμενο «προϊόν», η απασχόληση και το εισόδημα αυξάνονται που σημαίνει μεγαλώνει η κοινωνική ευημερία.

Ανάλογα φαινόμενα επικρατούν  και στον υπόλοιπο χώρο της οικονομίας όπου η ολιγοπωλιακή οργάνωση της αγοράς, σε διαφορετικό βαθμό από κλάδο σε κλάδο, εμποδίζει την εκδήλωση των πλεονεκτημάτων του ανταγωνισμού με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη.
Αν δε προσθέσουμε και την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης με δεδομένη την ανελαστικότητα των αμοιβών, λόγω δράσης των συντεχνιών αλλά και συνδικαλιστικών οργανώσεων, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε που οφείλεται σε ένα σημαντικό μέρος η οικονομική δυσπραγία.

Ακόμα περισσότερο εξηγείται η ύφεση όταν φέρουμε στον νου μας τον διωγμό των επενδύσεων και επενδυτών σε κάθε σημείο της ελληνικής γης από μια ποικιλία ανεξήγητων τις περισσότερες φορές παραγόντων όπως θεσμικών, γραφειοκρατικών αλλά και από οργανωμένες μειοψηφίες που τελικά εμποδίζουν επενδύσεις είτε πρόκειται για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεταλλεία και αξιοποίηση των φυσικών πόρων είτε πρόκειται για κλασικές επενδύσεις όπως τουριστικές, νέων τεχνολογιών, διαμόρφωση δημόσιων χώρων, διαχειρίσεις απορριμμάτων και γενικά σε κάθε τι που προσθέτει στον πλούτο της πραγματικής εργασίας και της αμοιβής της.

Δεν πρέπει να παραληφθεί σε αυτό το σύντομο σχόλιο η αδήριτη ανάγκη περιστολής των κρατικών δαπανών που συνιστούν σπατάλη και γενικότερα ο άμεσος εκσυγχρονισμός της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Προς την κατεύθυνση αυτή συμβάλει (ή αν θέλετε αναγκάζει) και η περιοριστική νομισματική πολιτική της ΕΚΤ που αναδεικνύει ως προτεραιότητα ανάπτυξης την ορθολογική αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάση της οικονομίας, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η ανταγωνιστική οργάνωση της.

Ας παύσουμε λοιπόν να οχυρωνόμαστε όλοι, ιδιαίτερα ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις, πίσω από υψηλές αμοιβές που δεν μπορεί ο καταναλωτής να τις πληρώσει και επίσης να δεχτούμε την νόμιμη επιχειρηματικότητα ως σοβαρό παράγοντα ανάπτυξης και ευημερίας. Η ανεπίτρεπτη ακινησία για να μην αλλάξει τίποτα δεν ωφελεί το σύνολο παρά μόνο τις οργανωμένες συντεχνίες Δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να επικρατήσει σύνεση και φρόνηση. Η ευθύνη να βγούμε από την κρίση ανήκει αποκλειστικά σε εμάς και σε κανέναν άλλον.


Αμέσως πιο κάτω μεταφέρω δύο κείμενα όπως τα διάβασα στο διαδίκτυο:


Να βοηθήσουμε την ανάπτυξη



Ολοι πλέον κατανοούν πόσο τεράστια είναι η δημοσιονομική προσαρμογή που έχουν κάνει η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και οι «σκληροί» της Ε.Ε. παραδέχονται επιτέλους ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλος γύρος περικοπών και μέτρων λιτότητας. Ταυτόχρονα, έχει αποκλεισθεί το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ολα αυτά είναι εξαιρετικά θετικά. Τώρα όμως είναι δική μας υπόθεση να δώσουμε την ευκαιρία στον ιδιωτικό τομέα να βάλει τη χώρα στην τροχιά της ανάπτυξης, καθώς θα αποκαθίσταται η ρευστότητα στην αγορά. Ο Έλληνας επιχειρηματίας συνθλίβεται ανάμεσα σε ένα εχθρικό κράτος, περίπλοκους περιορισμούς και κανονισμούς που εξυπηρετούν συμφέροντα και συντεχνίες και στον πόλεμο που υφίσταται από τους θιασώτες του λαϊκισμού. Αν θέλουμε ανάπτυξη, πρέπει να καταργήσουμε άμεσα τις στρεβλώσεις της αγοράς, να κάνουμε το κράτος φιλικό στο επιχειρείν και να σταματήσουμε να θεωρούμε κάθε επένδυση «ύποπτη» ή «βρώμικη». Οι διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν να κάνουν με την απελευθέρωση επαγγελμάτων και κρίσιμων κλάδων της αγοράς πρέπει να προχωρήσουν. Αλλιώς, η Ελλάδα θα φτωχαίνει διαρκώς και η ευκαιρία να μπει σε ένα νέο δρόμο ανάπτυξης και δημιουργίας θα χαθεί οριστικά.


«Οικονομικός Ταχυδρόμος» πριν 26 χρόνια
Πριν... 26 χρόνια!
 τι έγραφε ο Γιάννης Μαρίνος στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» πριν 26 χρόνια.
Θα ήταν μεγάλη απαίτηση από μέρους μου να ζητήσω από κάποιους ολίγη δόση ιστορικής μνήμης. Το είδος αυτό είναι ανύπαρκτο εν Ελλάδι, εκτός και αν μπορεί να βοηθήσει κάποιους να εξαπατήσουν αφελείς. Σήμερα, κάποιοι μάς λένε ότι για τη κρίση φταίνε οι κερδοσκόποι, οι Γερμανοί, οι Πυγμαίοι, η CIA, οι Τούρκοι, οι Εβραίοι, οι μασώνοι και δεν συμμαζεύεται. Σίγουρα, όμως, δεν φταίμε εμείς!
Για να μην μάς θεωρούν κάποιοι εκ γενετής καθυστερημένους, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο:«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;». Με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ.Γ.Μαρίνος έγραφε:...

«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα. Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με
απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία,
τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό,
με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.
»
Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να

καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.

Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.».


...τώρα ρηλάξ
    ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (24/10/2012)



24/10/2012

Σύνοψη του σημερινού τύπου (κατά την γνώμη μου):

Επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο φαίνεται ότι προκύπτει μετά τη διαφωνία στο θέμα των εργασιακών μεταξύ των τριών αρχηγών που στηρίζουν την Κυβέρνηση.
Σε μια προσπάθεια ωστόσο «άρσης» του αδιεξόδου το νομοσχέδιο δεν θα έχει τη μορφή του ενός άρθρου αλλά πολλών, με τις εργασιακές αλλαγές να αποτελούν ξεχωριστή ενότητα ώστε να μπορούν να ψηφισθούν αρνητικά χωρίς να κινδυνεύσει το σύνολο του νομοσχεδίου.
Η Γερμανία διαμηνύει ότι  θα στηρίξει μόνο τις χώρες εκείνες που πληρούν τις προϋποθέσεις για τη λήψη βοήθειας.
Η οικονομική και πολιτική ενδυνάμωση του Βερολίνου, στην τελευταία δεκαετία, καθιστά την Γερμανία  κεντρικό σημείο αναφοράς στις στρατηγικές επιλογές των χωρών της Ευρώπης μειώνοντας την επιρροή άλλων χωρών όπως π.χ. της Αγγλίας.
Μέχρι να ανακοινωθεί η έκθεση της τρόικας καμιά απόφαση δεν θα ληφθεί από την ΕΕ σχετικά με την δόση και την επιμήκυνση (παράταση δύο ετών για να μειώσει η Ελλάς το χρέος και το έλλειμμά της)

Η συνοπτική ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ γίνεται πιο κάτω μέσω της παρουσίασης επίκαιρων Τίτλων που σταχυολογούνται από τον ηλεκτρονικό τύπο και παρέχεται η δυνατότητα για επίσκεψη στην οικεία σελίδα από κάθε ενδιαφερόμενο:

(βλέπε πιο κάτω πως "έβλεπε" την Οικονομία ο Γ. Σουρής)

 

Θεματα και διαμαχες που κρινουν την παραμονη της χωρας μας στο ευρω*:

Μνημόνιο: Έρχονται 3 κύματα απολύσεων

Schaeuble:Δε θα εγκρίνουμε λύση για Ελλάδα που κρίνεται μη βιώσιμη από τις αγορές

«Θα σώσουμε την Ελλαδα όσοιτο τολμήσουμε»






Στον αέρα η δόση μετά το «βέτο»



Χρηματιστήριο:

Διεθνή:

Παραμένει ηδιελκυστίνδα για τον κοινοτικό προϋπολογισμό

Ενδιαφέροντα άρθρα:

ΗΠΑ:Η γερμανική πρόκληση


* Τελευταίες Κρίσιμες ημέρες για την  παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ

Οι επόμενες ημέρες κρίνουν κατά πόσο η χώρα μας θα διατηρήσει τη θέση της στην ευρωζώνη.

Οι ημέρες αυτές θα δείξουν κατά πόσο ο ελληνικός λαός έχει ισχυρή θέληση για να επιμείνει στην εντολή του, σύμφωνα με την οποία η πολιτεία πρέπει να αναδιαρθρώσει και εξυγιάνει όλο τον διοικητικό μηχανισμό  καθώς και να θέσει το σύνολο της οικονομίας πάνω σε σύγχρονες βάσεις και αντιλήψεις ώστε να επιτύχει  ευμάρεια και σταθερότητα, που στηρίζεται σε δικές της δυνάμεις (και όχι σε δανεικά με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται).
Στο παρόν φύλλο θα παρακολουθείται, μέρα με την μέρα, η πορεία  που διανύει  η χώρα στα τελευταία μέτρα ενός μακρύ δρόμου που η κατάληξη του είναι ή Ανάπτυξη και Ευημερία εντός ευρωπαϊκών τειχών ή Οδυνηρή Περιπέτεια σε άγνωστο περιβάλλον.

 

 

 

"Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας "

Τό ποίημα αὐτό γράφτηκε σχεδόν ἕναν αἰῶνα πρίν. τελικά ὁ ρωμηός ἦταν πάντοτε ὁ ἴδιος!!! 
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, 
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;


Νὰ τρέφῃ ὅλους τους ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, ....


ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;

Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.

Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.

Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.

Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!

Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.

Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.
Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.

Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.

* * * Δυστυχία σου Ἑλλάς,
μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα; * * *

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ (1853-1919)