Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Το παρόν φύλλο έχει σκοπό να δίνει μια ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ μέσω της παρουσίασης επίκαιρων Τίτλων που σταχυολογούνται από τον ηλεκτρονικό τύπο και παρέχει παράλληλα την ηλεκτρονική διεύθυνση για επίσκεψη από κάθε ενδιαφερόμενο.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ στις 27/04/2011,

          μέσω επίκαιρων δημοσιευμάτων

10 Τίτλοι + Ένα διαφορετικό θέμα

10 Τίτλοι

1)  ΧΑ: "Βουτιά" 4,2% για τις τράπεζες

2)  Κρίσιμη ημέρα για δολάριο και πληθωρισμό

3) "Καλπάζει" το spread του δεκαετούς, πάνω από τις 1.500 μ.β. τα CDS

4) Στάση αναμονής στη Wall Street

5) Συνεδρίαση μονόλογος των πωλητών

6) Το δολάριο, το γουάν και οι ανισορροπίες

7) Σχέδιο για ρελάνς στις αποκρατικοποιήσεις

8) Στο στόχαστρο της τρόικας το ελληνικό καμποτάζ

9) Γερμανικός τύπος: "Φαύλος κύκλος η συνταγή της τρόικας"

10) Την παράκαμψη του Βοσπόρου εξήγγειλε ο Ερντογάν

 

+ Ένα διαφορετικό θέμα

http://www.youtube.com/watch?v=d-diB65scQU

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Το παρόν φύλλο έχει σκοπό να δίνει μια ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ μέσω της παρουσίασης επίκαιρων Τίτλων που σταχυολογούνται από τον ηλεκτρονικό τύπο και παρέχει παράλληλα την ηλεκτρονική διεύθυνση για επίσκεψη από κάθε ενδιαφερόμενο.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ στις 15-16/04/2011,

          μέσω επίκαιρων δημοσιευμάτων

10 Τιτλοι + Ενα διαφορετικο θεμα

10 Τίτλοι

1)    Μεσοπροθεσμο Πλαισιο Δημοσιονομικης Στρατηγικης 2012-2015

            http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2011/04/15/Mtfs_presentation_gr.pdf

2)    ΔΝΤ: Η Ελλαδα δεν θα πρεπει να χαλαρωσει τις προσπαθειες

            http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1957685

   3) Υπό παρακολούθηση θέτει η G20 επτά χώρες

             http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1957686

    

   4)   Citi: "Ποντάροντας" στα μερίσματα της Γηραιάς Ηπείρου

   5) Μικρές απώλειες στην εβδομάδα για την Wall
              http://www.capital.gr/Wall.asp?id=1173880

    6) Γερμανικό σχέδιο για αναδιάρθρωση χρέους

                 http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/635925/ArticleFTgr.aspx

    7) Σε επενδυτικό περιθώριο η Σοφοκλέους

      http://www.euro2day.gr/ase/market_comment/151/articles/635858/ArticleMarketComment.aspx

     8) Σοφοκλέους: Η bull market περιμένει… τις 1.800!

             http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/635692/Article.aspx

     9) Νέο ρεκόρ στην τιμή του χρυσού

     http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/635778/ArticleNewsWorld.aspx

     10) Ο νέος "δρόμος του μεταξιού"

            http://www.capital.gr/weekend_articles.asp?id=1173432

+ Ένα διαφορετικό θέμα

http://www.youtube.com/watch?v=04854XqcfCY

 

 

 

Σημειώνεται ότι η αντιστοίχιση των επιλεγμένων Τίτλων με την ανάπτυξη τους στο οικείο χώρο τους μέσω του link ισχύει για περίοδο τόση, όση διαρκεί η συγκεκριμένη δημοσίευση του στο αντίστοιχο αρχικό ηλεκτρονικό αρχείο του μέσου όπου έχει δημοσιευτεί

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Τι είναι προτιμότερο;)

Τι είναι προτιμότερο;

Συνεχώς ρωτάω και ξαναρωτάω, μη μπορώντας ευρύτερα, παρά μόνο τον εαυτόν μου:

Γιατί, η Πολιτεία μας δεν προσαρμόζει το ύψος των δημόσιων δαπανών (80 δις € περίπου) στο ύψος των δημόσιων εσόδων (55 € δις περίπου) που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό;


τι περιμένει; κάποιος τρίτος να καλύπτει την διαφορά στο διηνεκές; δεν είναι και μικρή, μόλις 25 δις € περίπου (80-55)!!!


αλήθεια, τι περιμένουμε ως πολίτες αυτής της χώρας;  να ζητιανεύουμε τα 25 δις € που μας λείπουν για κάθε χρόνο και να το κάνουμε αυτό χωρίς να το ομολογούμε;

Τα πράγματα είναι καθαρά. το δημόσιο, μέσω του εγκεκριμένου στη Βουλή Προϋπολογισμού, έχει ορίσει, κακώς βέβαια, να πληρώνει 80 δις € περίπου το έτος για μισθούς και έξοδα ενώ έχει εγκρίνει να εισπράττει , μέσω φόρων, 55 δις €.

Άρα είναι αδύνατο να πληρωθούν όλα τα έξοδα και το παράδοξο είναι ότι αυτό έχει την έγκριση της Βουλής!!!

Για να ισοσκελίσουν δαπάνες και έσοδα χρειάζεται θεωρητικά τουλάχιστον να αναζητηθεί ένας συνδυασμός μεταξύ του 80 και 55 αν βέβαια ακόμα αντέχει η φοροδοτική ικανότητα του έλληνα. Έστω ότι αυτό συμβαίνει στο ενδιάμεσο επίπεδο που είναι τα 67,5 δις περίπου.

Αυτό σημαίνει μείωση των δαπανών κατά 12,5 δις € (80-67,5) και περαιτέρω αύξηση των εσόδων κατά 12,5 δις (από 55 σε 67,5)

Διαφορετικά και με δεδομένο το ύψος των εσόδων, πρέπει να μειωθούν τα έξοδα κατά 25 δις € από  80 σε 55.

Ακόμα κάτι πιο σημαντικό.
        α)  στα έξοδα των 80 δις € τα 13 δις € είναι τόκοι.
        β)  στα 380 δις € περίπου που είναι το πρόγραμμα να φθάσουν τα χρέη και με επιτόκιο μόνο 10%, οι τόκοι φθάνουν τα 40 δις € και λίγο ακόμα ξεπερνάμε τα 50 δις και βάλε. Είναι θέμα χρόνου να καταλήξουμε εκεί.

 Σήμερα, 14/4/2011, το επιτόκιο των ομολόγων του δημοσίου έφτασε το 14%.

Τότε όλα τα δημόσια έσοδα (55 δις €) δεν θα φθάνουν ούτε για τους τόκους.
Για μισθούς δημόσιων υπαλλήλων θα μείνει μόνο το απόλυτο μηδέν. Για τα δημόσια έξοδα δεν το συζητάμε.


Τι είναι προτιμότερο; να μειωθούν τώρα, πάραυτα, οι δαπάνες σχεδόν στο ύψος των εσόδων, που με τον τρόπο αυτό μένει και περίσσευμα για πληρωμές σαφώς σημαντικά μικρότερων μισθών στους δημόσιους υπαλλήλους ή να αφεθούν τα πράγματα όπως έχουν και όλο το δημόσιο και μαζί του η χώρα και οι πολίτες της απόλυτα να καταρρεύσουν;
Παράλληλα και ταυτόχρονα δεν πρέπει επιτέλους να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες όλων των επαγγελμάτων για όλους τους έλληνες; και να σταματήσουν οι διακρίσεις σε βάρος του;


Ερωτώ, σαν κοινωνία αυτό τον μεγάλο σκοπό επιδιώκουμε; την αυτοκτονία, χωρίς να το λέμε; ή μας αυτοκτονούν και συμμετέχει σε αυτό το τεράστιο έγκλημα όλος ο Πολιτικός κόσμος (πασοκ,νδ, συριζα, κκε κ.α), με νομότυπες διαδικασίες, ώστε να μην έχει ευθύνη; συμμετέχει η "αφοπλισμένη" εκκλησία; η " πνευματική " ηγεσία; οι τράπεζες; οι επιχειρηματίες; τα ασφαλιστικά ταμεία; οι ελεύθεροι επαγγελματίες (μηχανικοί, γιατροί, οικονομολόγοι, λογιστές, υδραυλικοί, κτίστες-που τους θυμήθηκα και αυτούς;), οι συνδικαλιστές, όλοι μας; διότι μαζί τα φάγαμε, αλλά δεν θέλουμε και μαζί να τα διορθώσουμε;

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Ευρώ ή δραχμή;)

Ευρώ ή δραχμή;

Διάβασα προχθές άρθρο που το φιλοξενούσε έγκριτο ηλεκτρονικό μέσο για τα «οφέλη» επιστροφής της χώρας στη δραχμή!!!

Ενδεικτικά, επιλέγω ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο, τα οποία, κατά τη γνώμη μου είναι τα πιο χαρακτηριστικά:

 ..... μετά από την έξοδο από το ευρώ, χρειαζόμαστε μία πολιτική θαρραλέα, μια πολιτική που δεν θα ανέχεται άλλο την κρατική διαφθορά, που θα ενισχύσει στο έπακρο την ιδιωτική επιχείρηση, που θα κινητοποιήσει το σύνολο του εργατικού, πνευματικού και κεφαλαιουχικού δυναμικού της χώρας και που θα εφαρμόσει αμείλικτα τον νόμο προς πάσα κατεύθυνση (απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε υγιή οικονομική ανάπτυξη).

Χρειαζόμαστε μία γενναία εσωτερική υποτίμηση, κάτι που θα μειώσει για πάρα πολύ κόσμο το βιοτικό του επίπεδο και θα πλήξει τις επενδύσεις/αποταμιεύσεις του.

Χρειαζόμαστε πραγματική –κι όχι κομματική– στρατηγική ανάπτυξης, με σύμμαχο στην προσπάθεια και μπροστάρη (αντί για διωκόμενο) τον ιδιωτικό τομέα.....

Όπως θα παρατηρήσει ο καλόπιστος αναγνώστης, όλα τα πιο πάνω που παραθέτει ο αρθρογράφος και αναγκαία είναι και πράγματι χρειάζεται άμεσα να πραγματοποιηθούν  και δυστυχώς καθυστερούν. Αυτό που δημιουργεί ερώτημα είναι γιατί πρέπει να πραγματοποιηθούν μετά την έξοδο της χώρας από το ευρώ; Τι εμποδίζει το ευρώ όλα αυτά που περιγράφονται άμεσα να γίνουν σήμερα;
Φοβάμαι ότι η απάντηση βρίσκεται στο ότι ορισμένοι που κατέχουν εξουσία (προφανώς δεν εννοώ τον συγγραφέα) και επηρεάζουν τα πράγματα κατά το δοκούν δεν αντέχουν στους ορθολογικούς περιορισμούς που θέτει η παρουσία του ευρώ και αναζητούν τρόπους διαφυγής χωρίς να υπολογίζουν τις πρόσθετες ζημιές για το κοινωνικό σύνολο.

Αν τα όσα σωστά, κατά τη γνώμη μου, και άλλοι πολλοί ειδικοί σημειώνουν όπως ο περιορισμός του δημοσίου, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, η απλοποίηση της νομοθεσίας, ο ορθολογισμός της γραφειοκρατίας κ.ά  γίνονταν πράξη τότε που επίσημο νόμισμα ήταν η δραχμή, θα είχαν ήδη γίνει.
Η δραχμή δεν το "επέτρεπε" διότι μέσω επανειλημμένων υποτιμήσεων της έδινε προσωρινή λύση στα ταμειακά εσωτερικά αδιέξοδα και οι κρατούντες απέφευγαν με τον τρόπο αυτό να εστιάσουν στα πραγματικά, δομικά, προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και να αναλάβουν τις προαναφερόμενες αναγκαίες λύσεις.

Το ευρώ δίνει την ευκαιρία, αν το επιθυμείς, να εστιάζεις στο πρόβλημα και να το αντιμετωπίζεις. Με το ευρώ, ως ένα "ξένο" νόμισμα δεν μπορείς να παρακάμψεις το κάθε πρόβλημα. Πρέπει να δώσεις λύση αλλιώς κινδυνεύεις να εκτροχιαστείς. Παράδειγμα είναι αδύνατο για μακρά χρονική περίοδο,  η Πολιτεία να διατρέφει (αμείβει) π.χ. 1.000.000 ικανούς ανθρώπους, πληρώνοντας τους, με ευρώ, χωρίς όμως αυτοί να προσφέρουν εργασία. Είναι αδύνατο να συντηρεί το κράτος στο διηνεκές δαπάνες προμηθειών αποκτώμενες, με ευρώ, στο πολλαπλάσιο της αξίας τους. Είναι αδύνατο να ονομάζει χιλιάδες ανθρώπους "δημόσιους υπαλλήλους" και να καθορίζει αμοιβές σημαντικά μεγαλύτερες από ότι οι οικονομικές συνθήκες προσδιορίζουν. Όλα αυτά τα κακά παραδείγματα είναι αδύνατο να υπάρξουν με το ευρώ γιατί το ευρώ δεν το εκτυπώνει κάποια κρατική μηχανή αλλά πρέπει να αποκτηθεί από το κράτος μέσω κατάλληλης δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής. Έτσι το κράτος υποχρεώνεται, αργά (όπως στην περίπτωση μας) ή γρήγορα, να είναι συνετό και δίκαιο με τους πολίτες ώστε να επιτυγχάνει μακροπρόθεσμα ισορροπία. Αν και όταν η φροντίδα προς την κατεύθυνση αυτή εκλείπει πρέπει οι πολιτικοί που εξετράπησαν να τιμωρούνται και όχι να ταλαιπωρείται ένας ολόκληρος λαός. Και για να υπάρχει τιμωρία πρέπει να το προβλέπει ο νόμος και όχι να ακούγεται το κακόγουστο και διεφθαρμένο "ο δήνα πολιτικός ανέλαβε το πολιτικό κόστος" δεν φτάνει το πολιτικό κόστος χρειάζεται τιμωρία. Έτσι νομίζω.

Δεν είναι ανάγκη να εξέλθει η χώρα του ευρώ για να διαγραφεί μέρος του χρέους.
Κατά την γνώμη μου, η ΕΚΤ θα υποχρεωθεί από τα πράγματα να αναλάβει σιωπηρώς μέρος των κρατικών χρεών αν όχι όλων αλλά των περισσοτέρων χωρών της ζώνης του ευρώ.
Χρειάζεται, όμως για να έχει αποτέλεσμα μια τέτοια νομισματική πολιτική και τα κράτη ανάλογα να μηδενίσουν βαθμιαία τα δημοσιονομικά ελλείμματα τους. Επίσης, τα μέλη της ευρωζώνης πρέπει αφενός να είναι εντίμως αλληλέγγυα μεταξύ τους και να μην τείνουν να εκμεταλλεύονται προσωρινές αδυναμίες σε όποιες χώρες εμφανίζονται και αφετέρου να συντονίσουν τις βραχυρόθεσμες και μακροπρόθεσμες πολιτικές τους προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής ένωσης. Διαφορετικά, οι εξελίξεις ίσως τελικά καταλήξουν να αποκλίνουν του Ευρωπαϊκού Οράματος.

Παράλληλα και όσο το ενιαίο νόμισμα αναμφισβήτατα γίνεται αποδεκτό απο όλους ότι είναι το εθνικό μας νόμισμα, το γεγονός αυτό  ασκεί, διαχρονικά, θετική επίδραση στον πολιτικό χώρο για εποικοδομητικές και αναζωογονητικές διεργασίες για  καλλίτερα διοικητικά σχήματα με οργάνωση και όραμα που θα εγγυώνται το αύριο και θα δίνουν συνεπή διέξοδο στις ανησυχίες και επιλογές των πολιτών.

Οι έλληνες είμαστε και εργατικοί και προκομμένοι.

Μια νέα σελίδα για τη Χώρα μπορεί να ανοίξει.

Οι κατάλληλοι άνθρωποι υπάρχουν.

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (ο Χρυσός)

ο Χρυσός

Όταν οι πολιτικοί βρίσκονται σε αδιέξοδο πληρωμών δεν διστάζουν να τυπώσουν νέο χρήμα. Η συνεχής προσφυγή στην εκτύπωση νέου  χρήματος αυξάνει την προσφορά του κατά ποσοστό μεγαλύτερο του παραγόμενου εθνικού προϊόντος και η αυξημένη ποσότητα χρήματος καταλήγει σε αύξηση των τιμών, η δε συνέχιση της εξέλιξης αυτής είναι γνωστή ως πληθωρισμός.

Γνωρίζουμε  ότι ο πληθωρισμός μπορεί να είναι καταστροφικός. Πολλές φορές στην ιστορία, οι άνθρωποι  είδαν τον πλούτο τους να εξαφανίζεται από τον πληθωρισμό.

Η εικόνα αυτή περνά στο μυαλό των ανθρώπων και  πάντα αναζητούν τρόπους προστασίας ιδιαίτερα  όταν οικονομικές καταιγίδες ετοιμάζονται να ξεσπάσουν. Οι μετοχές είναι ένα προστατευτικό μέσο υπό προϋποθέσεις. Τα χωράφια επίσης. Τα πολύτιμα μέταλλα ίσως μια πιο αποτελεσματική επένδυση.

Ο χρυσός μας θυμίζει γιατί  εξακολουθεί να είναι η υπέρτατη μορφή των πραγματικών χρημάτων. Να ορισμένα χαρακτηριστικά του:

Ο χρυσός είναι ευγενές μέταλλο (δεν σκουριάζει ή θρυμματίζεται), υπάρχει σε περιορισμένη ποσότητα και δεν μπορεί να δημιουργηθεί από την κυβέρνηση.

Είναι διαιρετός, αναγνωρίσιμος από όλους τους ανθρώπους και εύκολα μεταφερόμενος.

Η διόγκωση της προσφοράς χρήματος σήμερα, σχεδόν παντού και κυρίως ΗΠΑ, λόγω τεράστιων δαπανών πολέμων και ανάληψης χρεών επιχειρήσεων που κατέρρεαν επαναφέρουν στο προσκήνιο τον χρυσό ως ζωτικής σημασίας για την διατήρηση του πραγματικού πλούτου.

Σήμερα, σχεδόν όλες οι χώρες για λόγους που συνδέονται με τις κρατούσες συνθήκες ανταγωνισμού επιδιώκουν να μειώσουν την αξία των νομισμάτων τους προκειμένου να αυξήσουν τις εξαγωγικές τους επιδόσεις.  Χώρες με ισχυρά νομίσματα «εξευτελίζουν» το νόμισμα τους με  την εκτύπωση περισσότερων χρημάτων ή και με την μείωση των επιτοκίων.
Έχει γίνει ένα ατέλειωτο παράλογο  παιχνίδι. Οι μεν πάνε χαμηλότερα την ισοτιμία και οι δε ακόμα χαμηλότερα. Πρόκειται για έναν ατελείωτο κύκλο που πραγματικά δεν βοηθά  την παγκόσμια οικονομία σε μακροπρόθεσμη βάση.
 Όλοι οι κάτοχοι των νομισμάτων υποφέρουν από πτώση της αγοραστικής δύναμης των χρημάτων τους.

Όταν τα επιτόκια είναι χαμηλά ή πολύ χαμηλά ευνοείται η τιμή του χρυσού. Το αντίθετο συμβαίνει όταν τα επιτόκια αυξάνουν.

Ο χρυσός ως επένδυση αντιμετωπίζεται με ποικίλους τρόπους παγκοσμίως. Στην δύση, μετά το τέλος του β΄  παγκόσμιου πολέμου και με εξαίρεση κάποια μικρά διαστήματα οι επενδύσεις σε πολύτιμα μέταλλα θεωρούντο, σχεδόν μέχρι πρόσφατα, γενικά περιθωριακή δραστηριότητα. Στα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση των άσχημων οικονομικών συνθηκών και της αυξανόμενης ανασφάλειας, οι αντιλήψεις βαθμιαία μεταστρέφονται, εξέλιξη που οδηγεί στην  αυξημένη ζήτηση χρυσού (etf χρυσού ή φυσικός χρυσός σε ράβδους ή σε νομίσματα).

Σε άλλες περιοχές όπως για παράδειγμα στην Κίνα,  υπάρχει ενθάρρυνση των πολιτών από την Κυβέρνηση να αποταμιεύουν μέρος του εισοδήματος τους σε πολύτιμα μέταλλα.

Πολλοί αναλυτές έχοντας υπόψη τους ότι οι Κεντρικές Τράπεζες, σήμερα ξαναγίνονται αγοραστές χρυσού, η Ασία αγοράζει χρυσό τόσο από παράδοση όσο και από πολιτική των οικονομικών αρχών αλλά και  όσο υπάρχει αβεβαιότητα για την οικονομία, εκτιμούν ότι η τιμή του χρυσού έχει πολύ ανοδικό δρόμο να διανύσει στο μέλλον.

Το Amaltheia΄ς  Investment Portfolio χρησιμοποιεί τα πολύτιμα μέταλλα (κυρίως χρυσό και ασήμι) ως μέρος της συνολικής  επενδυτικής πολιτικής του και όχι για κερδοσκοπικούς λόγους.