ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (ο Χρυσός)

ο Χρυσός

Όταν οι πολιτικοί βρίσκονται σε αδιέξοδο πληρωμών δεν διστάζουν να τυπώσουν νέο χρήμα. Η συνεχής προσφυγή στην εκτύπωση νέου  χρήματος αυξάνει την προσφορά του κατά ποσοστό μεγαλύτερο του παραγόμενου εθνικού προϊόντος και η αυξημένη ποσότητα χρήματος καταλήγει σε αύξηση των τιμών, η δε συνέχιση της εξέλιξης αυτής είναι γνωστή ως πληθωρισμός.

Γνωρίζουμε  ότι ο πληθωρισμός μπορεί να είναι καταστροφικός. Πολλές φορές στην ιστορία, οι άνθρωποι  είδαν τον πλούτο τους να εξαφανίζεται από τον πληθωρισμό.

Η εικόνα αυτή περνά στο μυαλό των ανθρώπων και  πάντα αναζητούν τρόπους προστασίας ιδιαίτερα  όταν οικονομικές καταιγίδες ετοιμάζονται να ξεσπάσουν. Οι μετοχές είναι ένα προστατευτικό μέσο υπό προϋποθέσεις. Τα χωράφια επίσης. Τα πολύτιμα μέταλλα ίσως μια πιο αποτελεσματική επένδυση.

Ο χρυσός μας θυμίζει γιατί  εξακολουθεί να είναι η υπέρτατη μορφή των πραγματικών χρημάτων. Να ορισμένα χαρακτηριστικά του:

Ο χρυσός είναι ευγενές μέταλλο (δεν σκουριάζει ή θρυμματίζεται), υπάρχει σε περιορισμένη ποσότητα και δεν μπορεί να δημιουργηθεί από την κυβέρνηση.

Είναι διαιρετός, αναγνωρίσιμος από όλους τους ανθρώπους και εύκολα μεταφερόμενος.

Η διόγκωση της προσφοράς χρήματος σήμερα, σχεδόν παντού και κυρίως ΗΠΑ, λόγω τεράστιων δαπανών πολέμων και ανάληψης χρεών επιχειρήσεων που κατέρρεαν επαναφέρουν στο προσκήνιο τον χρυσό ως ζωτικής σημασίας για την διατήρηση του πραγματικού πλούτου.

Σήμερα, σχεδόν όλες οι χώρες για λόγους που συνδέονται με τις κρατούσες συνθήκες ανταγωνισμού επιδιώκουν να μειώσουν την αξία των νομισμάτων τους προκειμένου να αυξήσουν τις εξαγωγικές τους επιδόσεις.  Χώρες με ισχυρά νομίσματα «εξευτελίζουν» το νόμισμα τους με  την εκτύπωση περισσότερων χρημάτων ή και με την μείωση των επιτοκίων.
Έχει γίνει ένα ατέλειωτο παράλογο  παιχνίδι. Οι μεν πάνε χαμηλότερα την ισοτιμία και οι δε ακόμα χαμηλότερα. Πρόκειται για έναν ατελείωτο κύκλο που πραγματικά δεν βοηθά  την παγκόσμια οικονομία σε μακροπρόθεσμη βάση.
 Όλοι οι κάτοχοι των νομισμάτων υποφέρουν από πτώση της αγοραστικής δύναμης των χρημάτων τους.

Όταν τα επιτόκια είναι χαμηλά ή πολύ χαμηλά ευνοείται η τιμή του χρυσού. Το αντίθετο συμβαίνει όταν τα επιτόκια αυξάνουν.

Ο χρυσός ως επένδυση αντιμετωπίζεται με ποικίλους τρόπους παγκοσμίως. Στην δύση, μετά το τέλος του β΄  παγκόσμιου πολέμου και με εξαίρεση κάποια μικρά διαστήματα οι επενδύσεις σε πολύτιμα μέταλλα θεωρούντο, σχεδόν μέχρι πρόσφατα, γενικά περιθωριακή δραστηριότητα. Στα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση των άσχημων οικονομικών συνθηκών και της αυξανόμενης ανασφάλειας, οι αντιλήψεις βαθμιαία μεταστρέφονται, εξέλιξη που οδηγεί στην  αυξημένη ζήτηση χρυσού (etf χρυσού ή φυσικός χρυσός σε ράβδους ή σε νομίσματα).

Σε άλλες περιοχές όπως για παράδειγμα στην Κίνα,  υπάρχει ενθάρρυνση των πολιτών από την Κυβέρνηση να αποταμιεύουν μέρος του εισοδήματος τους σε πολύτιμα μέταλλα.

Πολλοί αναλυτές έχοντας υπόψη τους ότι οι Κεντρικές Τράπεζες, σήμερα ξαναγίνονται αγοραστές χρυσού, η Ασία αγοράζει χρυσό τόσο από παράδοση όσο και από πολιτική των οικονομικών αρχών αλλά και  όσο υπάρχει αβεβαιότητα για την οικονομία, εκτιμούν ότι η τιμή του χρυσού έχει πολύ ανοδικό δρόμο να διανύσει στο μέλλον.

Το Amaltheia΄ς  Investment Portfolio χρησιμοποιεί τα πολύτιμα μέταλλα (κυρίως χρυσό και ασήμι) ως μέρος της συνολικής  επενδυτικής πολιτικής του και όχι για κερδοσκοπικούς λόγους.