Οι αγορές ταύρων γεννιούνται μέσα στον πεσιμισμό, μεγαλώνουν με τον σκεπτικισμό, κορυφώνονται με την αισιοδοξία και πεθαίνουν μέσα στην ευφορία
(Τζόν Τέμπλετον)

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (…και τώρα τι κάνουμε;)

και τώρα τι κάνουμε;

Η χώρα μας έχει εισέλθει στην πιο δύσκολη φάση της εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος σταθερότητας. Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται , το Α΄3μηνο του 2012 θα κρίνει μεταξύ άλλων την παραμονή μας στο ευρώ ή και την αποφυγή μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, με δυσμενέστερες κοινωνικές επιπτώσεις από εκείνες που αναμένονται αν τα πράγματα εξελιχθούν σύμφωνα με τον σχεδιασμό.

Παράλληλα και το διεθνές αλλά και το πλησιέστερο σε μας ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον, χαρακτηρίζεται από μειωμένη οικονομική και ιδιαίτερα χρηματοπιστωτική σταθερότητα οι οποίες, με τη σειρά τους, αυξάνουν την  αβεβαιότητα για τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης. Επίσης, οι υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας σειράς ευρωπαϊκών τραπεζών και οι εντεινόμενες ανησυχίες για υποβάθμιση και των πιο μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών συνθέτουν ένα σχετικά ασθενές πλαίσιο για την εύρυθμη λειτουργία της ευρωζώνης και διατήρηση του ευρώ. Επόμενο είναι το περιβάλλον αυτό να κάνει πιο σκοτεινό το μέλλον των δικών μας, ελληνικών, ανησυχιών.

Σε αυτό το περιβάλλον, πως μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι κάνουμε με τα χρήματα μας;»
Η απάντηση από μένα είναι πάντα πολύ δύσκολη, ανεξάρτητα αν το οικονομικό περιβάλλον είναι ευνοϊκό ή αρνητικό. Ο λόγος έχει να κάνει με το ότι η ερώτηση δεν αποβλέπει στο να μάθει κάποιος στο πώς θα βγάλει χρήματα (όπου η απάντηση π.χ. θα ήταν με τη δουλειά, την μεθοδικότητα, την φαντασία κ.λ.π.) αλλά αποβλέπει στο πώς να τα διαφυλάξει. Η διαφύλαξη απαιτεί τη συνδρομή πολλών παραγόντων, προκειμένου να υπάρξει επιτυχία. Ένας σπουδαίος παράγων είναι το μέλλον και πώς αυτό επιδρά στην αξία των χρημάτων. Αν κάποιος μπορεί να προβλέπει τις εξελίξεις, τότε μπορεί να προστατεύει και τα χρήματα του, επιλέγοντας να τα τοποθετεί κάθε φορά εκεί που οι αποδόσεις είναι ασφαλέστερες και υψηλότερες. Αυτό το χάρισμα το διέθετε μόνο η Πυθία, χωρίς να αμφισβητούνται τα λάθη της!

Με πιο ταπεινές σκέψεις θα μπορούσε κάποιος να ακολουθήσει την εξής οδό, η οποία όσον με αφορά με εκφράζει και συνηθίζω να την συζητώ όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την διαχείριση χρημάτων και γενικά περιουσίας. Αυτή είναι η οδός της διασποράς των επενδύσεων μεταξύ διαφορετικών περιουσιακών στοιχείων, στρατηγική την οποίαν παγίως ακολουθώ.
Πέντε είναι κυρίως οι κατηγορίες όπου τοποθετούνται χρήματα από όλους μας, μικρούς και μεγάλους, σε όλο τον κόσμο:
Ακίνητα, Πολύτιμα μέταλλα, Μετοχές, Ομόλογα και Διαθέσιμα.
Η πιο δυναμική εκδοχή για σχηματισμό περιουσίας προβάλλουν οι Μετοχές και τα Ομόλογα, αλλά αποτελούν και τους πιο μεγάλους εν δυνάμει κινδύνους για απώλεια κεφαλαίου. Για τους ανθρώπους που δεν διαθέτουν ειδικές γνώσεις, αλλά και ούτε εμπειρία, ο καλύτερος τύπος μετοχικών και ομολογιακών επενδύσεων είναι, κατά την γνώμη μου, αυτός των Αμοιβαίων Κεφαλαίων (ΑΚ).
Τα Ακίνητα και τα Διαθέσιμα προσφέρονται για απολαβή «σταθερού» εισοδήματος από ενοίκια και τόκους αντίστοιχα, αλλά και από υπεραξίες όσον αφορά στα ακίνητα.
Τα Ευγενή (πολύτιμα) Μέταλλα (κυρίως χρυσός, ασήμι) προσφέρονται για διαφύλαξη αξίας σε μακρές και δύσκολες περιόδους και αποτελούν ασφαλή καταφύγια όταν η οικονομική κρίση διαλύει τα πάντα. Επίσης, η υψηλή μεταβλητότητα τους, όταν εμφανίζεται, παρέχει ευκαιρίες για κερδοσκοπία για όσους βέβαια ασχολούνται με αυτή την τέχνη!

Μπορεί να μην υπάρχει πουθενά μια απόλυτη προστασία των χρημάτων, πολύ περισσότερο στο χρηματιστήριο, έχει κανείς όμως τη δυνατότητα να προσπαθεί τουλάχιστον να περιορίσει τους κινδύνους χασούρας, κατανέμοντας τα χρήματα του κατάλληλα σε διάφορα είδη (κατηγορίες) περιουσιακών στοιχείων.
Χρήσιμο είναι όπως καθορίζεται όριο ανά επενδυτική θέση π.χ. 2% επί του συνολικού κεφαλαίου, που υπό όρους φθάνει μέχρι 5% καθώς επίσης και ένα Περιθώριο Αποδοχής Ζημιάς για πώληση του τίτλου όταν η τάση στην τιμή γίνει πτωτική (βλέπε πιο αναλυτικά: ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ)

Αν επηρεαστούμε, τώρα,  από τις τρέχουσες εξελίξεις ίσως πρέπει να προσέξουμε τα εξής:

Τα Διαθέσιμα μας, που συνήθως αποτελούνται από καταθέσεις σε τράπεζες ή από ΑΚ Διαθεσίμων, να περιλαμβάνουν και άλλα νομίσματα πλην του ευρώ και για τη σήμερον ημέρα προτιμώ τις Νορβηγικές Κορώνες, τα Καναδέζικα Δολάρια και γιατί όχι λίγα Δολάρια Νέας Ζηλανδίας και Αυστραλίας. Οι πλούσιοι φυσικοί πόροι σε μεταλλεύματα των χωρών αυτών προσδίδουν αξία στα νομίσματα τους (commodities currencies). Δεν θα απέκλεια, βραχυπρόθεσμα, τα νομίσματα της Ν. Κορέας και τη Χιλής. Είμαι επίσης της γνώμης ότι σταθερά ένα ποσό πρέπει να επενδύεται στο Κινεζικό Γουάν.

Από τα Ομόλογα θα προτιμούσα εκείνα των αναδυόμενων αγορών, αγοράζοντας τα μέσω ενός ή δύο ΑΚ που εξειδικεύονται στο είδος, επιτυγχάνοντας έτσι και μια διασπορά σε πολλές χώρες και νομίσματα. Θα απέφευγα ή θα περιόριζα την θέση μου σε ομόλογα ανεπτυγμένων χωρών.

Οι μετοχές στο Χρηματιστήριο Αθηνών (Χ.Α.) βρίσκονται σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα, γεγονός που οφείλεται στην δυσμενή εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά ιδιαίτερα αντανακλά την απαισιόδοξη προοπτική που αποδίδουν στα ελληνικά πράγματα οι επενδυτές στην ελληνική αγορά. Ωστόσο, για όσους σε αυτό το κλίμα μπορούν και  αντλούν αισιοδοξία, θα μπορούσαν να τολμήσουν σταδιακές τοποθετήσεις ενός μικρού μέρους των χρημάτων τους σε διάφορες μετοχές στο Χ.Α. ή σε μετοχικά ΑΚ.  Ίσως το μέλλον να τους δικαιώσει. 
Ο Templeton,  ο μεγάλος δισεκατομμυριούχος Άγγλος επενδυτής, άρχισε τοποθετώντας ένα ποσό σε 100 μετοχές του χρηματιστηρίου όταν ξεκινούσε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Για τους υπομονετικούς στο ΧΑ μπορούν να ακολουθούν, αν τους ενδιαφέρει, τις ενδείξεις του Δείκτη Αμάλθεια, οι οποίες ιστορικά εξεταζόμενες κρίνονται ικανοποιητικές (Μέση Ετήσια Απόδοση 8,9%  έναντι αρνητικής -11,8% του Γεν. Δείκτη Μετοχικών Τιμών του Χ.Α. για την περίοδο από 13/7/2001 έως 16/12/2011).

Οι αποφάσεις είναι δύσκολες, χρειάζεται συνεχώς να αναθεωρούνται, η επένδυση δεν ολοκληρώνεται μόνο με μια ενέργεια, αλλά είναι συνεχής διαδικασία και κοπιώδης και γι αυτό κανείς πρέπει με περίσκεψη και δική του και μόνο ευθύνη να αποφασίζει. Εδώ εκτίθενται προσωπικές και μόνο απόψεις για συζήτηση.

Πέραν των ανωτέρω, η ακολουθητέα στρατηγική επενδύσεων, κατά την άποψη μου, εξελίσσεται όπως  αποτυπώνεται στα χαρτοφυλάκια της Αμάλθειας που παρουσιάζονται σταθερά στον δικό τους χώρο για κοινό προβληματισμό και διάλογο.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ



Εύχομαι Καλές Επενδύσεις



Προσωπική και Οικογενειακή Ευτυχία
                           



Καλά Χριστούγεννα 




Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (η Λύση!)

η Λύση!

Η κρίση χρέους στην Ευρώπη, χονδρικά, έχει δύο αιτίες που συνδέονται με τη δημιουργία του:

_τα συνεχή και διογκούμενα δημοσιονομικά ελλείμματα (στις χώρες αυτές είναι και η Ελλάδα)

_τις μεγάλες ζημιές που υπέστησαν ευρωπαϊκές εμπορικές τράπεζες (πλην Ελλάδος) που καλύφθηκαν από τα αντίστοιχα κράτη τους (π.χ. Ιρλανδία, Ισπανία αλλά και η Γερμανία, Γαλλία κ.ά)

Όταν υφίστανται τέτοιες μεγάλης έκτασης αρνητικές επιδράσεις ανεξαρτήτως από πού προέρχονται και στην προκειμένη περίπτωση τόσο από τις σπατάλες πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων όσο και από σοβαρά τραπεζικά λάθη, η οικονομία εμφανίζει κόπωση.
Κύριο χαρακτηριστικό της κωματώδους κατάστασης που περιπίπτει η οικονομία είναι η συνεχής μείωση στην απασχόληση και εισόδημα, λόγω του ότι οι ζημιές προκάλεσαν την απώλεια ρευστότητας από τα οικονομούντα άτομα και τις επιχειρήσεις. Δηλαδή, έχουμε αιμορραγία, απώλεια συνεχώς σημαντικής ρευστότητας.

Αν ήταν ένας άνθρωπος στην θέση της οικονομίας, η ανάλογη ασθένεια θα ήταν η σωματική αδυναμία του (έλλειψη ισορροπίας, αδυναμία εκτέλεσης εργασίας κ.ά.) από απώλεια αίματος μετά από ένα τραυματικό επεισόδιο.

Για να διασωθεί ο ασθενής, οι γιατροί άμεσα και κατά προτεραιότητα θα μετάγγιζαν αίμα τόσο όσο λείπει για να αποκατασταθεί η κανονική κυκλοφορία αίματος , χωρίς να εξετάζουν τα αίτια του ατυχήματος και παράλληλα θα έπιαναν δουλειά για να θεραπέψουν ό,τι από τα άλλα ζωτικά όργανα που έχουν υποστεί βλάβη.

Κατά ανάλογο τρόπο πρέπει να ενεργήσουν οι «γιατροί» της ΕΕ μαζί με την ΕΚΤ, χωρίς να αποδίδουν ένθεν και ένθεν ανόητες ευθύνες και χωρίς να χάνουν κρίσιμο χρόνο για να «ψάχνουν» να βρούν άλλους μηχανισμούς θεραπείας.

Και επειδή στην ιατρική ο ασθενής φαίνεται σε όλους ποιος είναι και σε αυτόν παρέχεται η θεραπεία και όχι στον συγγενή του ή σε άλλον, στην οικονομία ασθενής είναι αυτός που κινδυνεύει να χάσει την θέση εργασία του ή μόλις την έχασε και ο πιο μεγάλος είναι η επιχείρηση.

Και δεύτερο επειδή, ο ασθενής της ιατρικής θεραπεύεται σε κατάλληλο περιβάλλον, που είναι το νοσοκομείο, έτσι και οι ασθενείς της οικονομίας χρειάζονται κατάλληλο θεσμικό περιβάλλον για ανάρρωση.

Δια ταύτα, οι «ιατροί» της ΕΕ και της ΕΚΤ οφείλουν όπως αποφασίσουν:

Α) χορηγούνται χρήματα, μέσω επιταγών, απευθείας στους πάσχοντες νοικοκυριά και επιχειρήσεις (αποκατάσταση ρευστότητας, διότι αυτοί επλήγησαν) και όχι δάνεια στις τράπεζες παρά μόνο αυστηρά με ό,τι έχει να κάνει με την ρευστότητα τους.


Β) οι κυβερνήσεις σοβαρεύονται και σταματούν την δημοσιονομική κραιπάλη φτιάχνοντας τώρα και στο μέλλον άριστους προϋπολογισμούς


Γ) παρέχεται θετική ψυχολογική στήριξη με δηλώσεις περί άμεσης και έγκαιρης και οργανωμένης δράσης και εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου και


Δ) συντονίζεται η θεραπεία και ασκείται προληπτική "ιατρική" (έλεγχος δημοσιονομικός και γεωγραφική μεταφορά πόρων για επενδύσεις ) μέσω ενός απαραίτητου νέου κεντρικού οργάνου διαχείρισης και ευημερίας όλων  των πολιτών
με την ισότιμη συμμετοχή όλων των χωρών μελών της ευρωζώνης (όχι πρώτη, δεύτερη, Πέμπτη, 100τή κ.ο.κ. ταχύτητα)

Έτσι όλοι ξεχνάμε τα περί psi, esm, κιουί,pot mployyy και πολλά αλλα πονηρά αστεία!


                                    
                               ...είναι η ώρα της  κοινοτικής  Αλληλεγγύης και Βοήθειας
                                    














....Για να γίνει το Όραμα της Ενιαίας Ευρώπης πραγματικότητα με την ισότιμη συμμετοχή όλων των Ευρωπαϊκών Χωρών.


Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Ηγέτη εκλέγουμε, όχι τον μανάβη της γειτονιάς μας!)

Ηγέτη εκλέγουμε, όχι τον μανάβη της γειτονιάς μας!


Έχουμε γονατίσει από τους ανίκανους, άχρηστους, άδικους που μας κυβερνούν, σωστό σισύφειο βάρος, που τέλος δεν γνωρίζει. Πώς να απαλλαγούμε από το φορτίο αυτό και τα βάρη που μας φόρτωσαν; Πως να αποφασίσω για το ποιος θα διοικεί αυτό τον τόπο; Δύσκολη η απάντηση.

Ας κάνει, όμως, ο καθένας μας μια καλή αρχή:

να σέβεται και να εκτιμά τον εαυτόν του και διπλανό του

να μην λοιδορεί ανθρώπους που δεν γνωρίζει, αλλά νομίζει ότι γνωρίζει

ας εργάζεται συστηματικά για τον εαυτόν του και την οικογένεια του

ας προσφέρει χρησιμότητα, με την εργασία του και ό,τι πρόσφορο μέσο, στην κοινωνία

ας ενεργεί χωρίς υστεροβουλία

ας είναι πραγματικός Κύριος του εαυτού του αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων του (όχι φταίνε οι άλλοι, αλλά εγώ φταίω, διότι έτσι σκέφτηκα, έτσι  αποφάσισα)

ας ερμηνεύει τα πράγματα εκείνα, τα οποία  μπορεί να αναλύει και διαπιστώνει και μην καταφεύγει σε δεισιδαιμονίες, συνομωσιολογίες και ό,τι σχετικό. Δεν είναι ανάγκη να δίνει εξηγήσεις επί παντός επιστητού, που από τα πράγματα δεν γνωρίζει, πολλώ δε μάλλον να κρίνει άγνωστους σε αυτόν ανθρώπους.

ας είναι πράγματι σεμνός και ταπεινός στα έργα και την συμπεριφορά του.

ας είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας (και όχι αυτές οι συντεχνίες που είναι ανώτερες του Φεουδάρχη)

Ας αποκτήσουμε όλοι αγωγή, βάσει της οποίας θα συμπεριφερόμαστε μεταξύ μας.
(κάποτε στα χωριά μας κάτι υπήρχε, μετά τι έγινε;…)

…και όταν  εκλέγουμε τον Ηγέτη μας, ας προσέχουμε. Ηγεσία εκλέγουμε, ανθρώπους που θα εξουσιάζουν την Ζωή μας (για την επόμενη κάθε φορά 4ετία) , ανθρώπους που θα έχουν λόγο ζωής και θανάτου πάνω μας, που μας προστάζουν (αποφασίζουν) για πολέμους  ή  ειρηνικά έργα ,….

Ηγεσία λοιπόν εκλέγουμε, μας αρέσει ή όχι, και όχι τον μανάβη της γειτονιάς μας.

Βέβαια το όλον περιβάλλον δεν βοηθά, αλλά αυτό αποτελεί και τον πρόσθετο λόγο της δικής μας αυτοεκπαίδευσης, αυτοεκτίμησης και ετοιμότητας.

Καλό είναι κάποτε να ασχοληθούν με τα κοινά, στο σύνολο τους, έντιμοι και σοβαροί άνθρωποι, επιστημονικά και επαγγελματικά καταρτισμένοι. Από εμάς εξαρτάται!



Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Πολιτικά είμαστε σωστοί;)

Πολιτικά είμαστε σωστοί;

Η πολιτική είναι χώρος στον οποίον όλοι έχουν λόγο και άποψη.
Βέβαια αυτό είναι καλό.
Κακό είναι να επιμένει κανείς στην άποψη του ως επαΐων σε κάθε τι.
Νομίζω, η πολιτική είναι ο πιο δυσδιάκριτος και δυσκολοδιάβατος δρόμος, τον οποίον,  όποιος δεν τον γνωρίζει εύκολα τον παραπλανά.
Υποθέτω, ότι αν γνωρίζαμε στο παρελθόν τι υιοθετούσαμε ως πολιτική αντίληψη και ποίους εκλέγαμε ως εκπροσώπους μας, τα προβλήματα ίσως να ήταν λιγότερα και αντιμετωπίσιμα.
Φοβάμαι ότι με την «ίδια ευκολία» γνώσης που διαμορφώναμε για το τι έπρεπε να γίνει και βάσει αυτής ενεργούσαμε και φτάσαμε εδώ που είμαστε, με την ίδια ευκολία φαίνεται ότι ενεργούμε και σήμερα.
Έτσι, δεν πρόκειται να δούμε χαΐρι.
 Αν είχαμε σοβαρότητα για την εργασία, την οργάνωση της, την τεχνολογία, την επιστήμη, τα πανεπιστήμια, τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα και κυρίως αυτοσεβασμό, σήμερα η Ελλάδα οικονομικά θα είχε εισόδημα 4πλασιο από αυτό που έχει, θα ήταν υπολογίσιμη από όλους ανεξαρτήτως αν η ευρωζώνη διατηρηθεί ή όχι και δεν θα περίμενε ως επαίτης λίγα ευρώ.
Μήπως η όλη πολιτική μας στάση δεν ήταν ορθή;
Μήπως πρέπει να επανεξετάσει ο καθένας μας την όλη στάση και συμπεριφορά του ως προς τις απαιτήσεις του από την πολιτεία, δίνοντας προτεραιότητα στην δική του ευθύνη για τις επιλογές του;  Μήπως πρέπει να γίνει περισσότερο υπεύθυνος για την ατομική και οικογενειακή του ανάπτυξη, περισσότερο  μεθοδικός στην εργασία του, περισσότερο συνεργάσιμος, λιγότερο κυκλοθυμικός και παρορμητικός, περισσότερο ευγενής και πιο απαιτητικός στις αποδόσεις του και την συνεισφορά του στο κοινωνικό σύνολο; Μήπως χρειάζεται να ελέγξουμε περισσότερο τα αρνητικά μας συναισθήματα και αντίστοιχα να απελευθερώσουμε τα θετικά; Λίγη παραπανίσια κατανόηση στον διπλανό μας δεν βλάπτει.

Η λύση εναπόκειται μόνο στον από μηχανής θεό; Εννοώ ότι αν είμαστε τυχεροί, τα πράγματα θα αναδείξουν ικανή, έντιμη και δίκαιη νέα πολιτική ηγεσία αν και εμείς διορθώνοντας την συμπεριφορά μας συμβάλουμε θετικά προς αυτή την επιθυμητή κατεύθυνση.
Διότι, τελικά, πιστεύω, η βαθύτερη αιτία της κρίσης έχει να κάνει με την όλη αγωγή μας.  
Ας χορέψουμε, λοιπόν, με τα καλά συναισθήματα, εδώ και στην Ευρώπη,  είναι δε γνωστό ότι ένα καλό βαλς χορεύεται πάντα υπό τους ήχους της μουσικής του Γιόχαν Στράους.
Απολαύστε το,...