Επίκαιρες σημειώσεις

Είπε ότι «αναγνωρίζουμε τις δανειακές συμβάσεις, όχι τα μνημόνια»

Προφανώς θα αναγνωρισθεί και στο σύνολο του, σύμβαση και μνημόνιο (αν είναι ενιαίο κείμενο), διαφορετικά είναι σαν να λέει δεν αναγνωρίζω ότι υπάρχει συνέχεια στο κράτος μου, που θα έδινε και το δικαίωμα στην άλλη πλευρά να πει αφού τελείωσε η χώρα αυτή ας την επανεξετάσουμε από την αρχή! Θεός φυλάξει!!! Λοιπόν, ας είμαστε προσεκτικοί και μην μεγαλοποιούμε θέματα, όπως το χρέος, το οποίο έχει ήδη μπει σε συνεχή ρύθμιση επωφελή για την χώρα μας και θεμιτή η φιλοδοξία κάθε νέας κυβέρνησης να επιτύχει μια ακόμα πολύ καλύτερη-βέλτιστη λύση… Το πρόβλημα είναι πως χιλιάδες άνεργοι Έλληνες θα αρχίσουν να δουλεύουν. Εκεί είναι το πραγματικό σημερινό οικονομικό πρόβλημα του τόπου μας. Καλό θα ήταν πολιτικοί και ινστρούχτορες να είχαν καταλάβει ότι σημαντική συνεισφορά τους θα ήταν αν μπορούσαν να διαμορφώσουν, με δέσμη μέτρων, συνθήκες που να επιτρέπεται στην επενδυτική κοινότητα, ελληνική και κυρίως διεθνή, να δραστηριοποιηθεί στην χώρα με μεγάλες επενδύσεις!

Λέει ότι θα ζητήσει την διαγραφή χρέους. Καλώς. Έναντι της διαγραφής τι θα δώσει; Τίποτα; αν ναι, τότε είναι επαίτης ή φτωχός; Το δεύτερο δεν φαίνεται τόσο πειστικό αν αποβλέψεις στους κατοίκους εν συνόλω! Μήπως τότε του ζητηθεί να συνδράμουμε όλοι με ό,τι μπορούμε; Όχι κατά ανάγκη με πολλά και ούτε ισομερώς αλλά τόσα που να πονάνε και τα οποία θα είναι το αντιστάθμισμα της διαγραφής! Μια τέτοια λύση, την βλέπουμε καλή; Κατηγορηματικά όχι. Συνεπώς, κατά την γνώμη μου, μην λεονταρίζουμε, σε κάτι που δεν συμφέρει, ας συνεχίσουμε να ρυθμίζουμε και επαναρυθμίζουμε το εξωτερικό δάνειο, όπως γίνεται μέχρι σήμερα, αποτελεί την καλύτερη λύση και ας φροντίσουμε πάνω από όλα πως 2.000.000 Έλληνες θα αρχίσουν να δουλεύουν. Εκεί είναι το θέμα, το πως θα πάρει εμπρός η οικονομία. Χωρίς, όμως, μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα η οικονομία δεν προχωρά. Η επίσπευση των μεταρρυθμίσεων έχουν και ένα επιπλέον πλεονέκτημα, θα αποτελούσαν το σοβαρότερο αντισταθμιστικό και διαπραγματευτικό χαρτί της ελληνικής πλευράς σε κάθε διαπραγματευτική προσπάθεια με τους εταίρους μας για περαιτέρω διευθέτηση του χρέους

Υπάρχει και κάτι που συμφωνούν τα δύο πρώτα κόμματα, το περιουσιολόγιο

«η δημιουργία Περιουσιολογίου, στο οποίο θα καταγραφεί όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία των φορολογουμένων, για να δούμε επιτέλους ποιος κατέχει τι.»

Παρατηρώ το εξής: Σωστό για να ελέγχεται ο φορολογούμενος αν είναι συνεπής στις φορολογικές υποχρεώσεις του αλλά και κατά πόσο κάνει νόμιμες εργασίες.

Για να είναι ασφαλής, όμως, ο πολίτης ότι το περιουσιολόγιο δεν θα χρησιμοποιείται από το κράτος για αρπαγή της περιουσίας μέσω φορολογικών και άλλων νομικών επιδρομών, θα πρέπει να ορίζεται αυστηρά με διάταξη νόμου αυξημένης ισχύος ότι νομίμως αποκτηθείσα και φορολογηθείσα περιουσία σε κανένα άλλο φόρο δεν θα υπόκειται.

Με λίγα λόγια θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι το περιουσιολόγιο δεν προορίζεται για φορολόγηση της περιουσίας αλλά μόνο για εξακρίβωση του ετήσιου εισοδήματος και της νομιμότητας των εργασιών!

Το πιστεύει κανείς αυτό; ή είναι ένα πρόσθετο εργαλείο για πλήρη έλεγχο και αρπαγή του προϊόντος κάθε πραγματικά εργαζόμενου Έλληνα νοικοκύρη; Μην αφήσουμε να γίνει το κράτος πιο ψυχρό και από τα πιο ψυχρά κτήνη. Περιουσιολόγιο μόνο με την εγγύηση του νόμου ότι το «κτήνος» δεν θα τρώει τις σάρκες των πολιτών του.

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω, ότι " δεν έγιναν ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις" και όλα αυτά που λέγονται περί μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνουν. Αν δεν αρέσει το μνημόνιο ας φτιάξει η Κυβέρνηση το δικό της σχέδιο, εντός της Ε.Ε., γιατί χωρίς σχέδιο και δουλειά , μέθοδο, καινοτομίες κ.λ.π. και εκσυγχρονισμένο όχι μόνο τον δημόσιο τομέα αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, το πράγμα δεν προχωρά.

Το μνημόνιο, όπως το έχω αντιληφθεί, από αναφορές που γίνονται δημόσια σε τμήματα του, είναι ένα κείμενο που εκσυγχρονίζει την λειτουργία της ελληνικής διοίκησης και γενικότερα της οικονομίας και δημιουργεί νέες αντιλήψεις στη διαχείριση της ιδιωτικής και δημόσιας οικονομίας. Αυτό το τελευταίο, οι νέες αντιλήψεις, όπως για παράδειγμα το άνοιγμα των επαγγελμάτων και η ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών χρήματος, προϊόντων και εργασίας είναι, κατά την γνώμη μου, η αιτία που πυροδοτεί κάθε δυναμική έκρηξη εναντίον του. Η αυταρχικότητα των αντιλήψεων μας δεν επιτρέπουν, δεν ανέχονται την εισαγωγή στο δημόσιο βίο, την κοινωνία και οικονομία θεσμούς που ευνοούν στην πράξη την ισότητα των ευκαιριών, όπως έχουν διακηρυχθεί στα δικαιώματα του ανθρώπου και πολίτη και ιδιαίτερα ό,τι αφορά στην ελευθερία της οικονομικής δραστηριότητας.

------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------- *Γεώργιος Μπήτρος, Ομότιμος Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Γιατί πτωχεύσαμε και τι κάνουμε

..............................................................................................................................................