ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Δεν φειδόμεθα προσπαθειών)

Δεν φειδόμεθα προσπαθειών

Η χώρα μας περνά δύσκολες στιγμές. Λάθη σωρηδόν, αποφάσεις χωρίς φρόνηση, επιπολαιότητα, ανηλεείς κομματικοί ανταγωνισμοί, ανυπομονησία και στη συνέχεια διαφθορά, απληστία, ωχαδερφισμός και αδικία έφεραν τα πράγματα στον πάτο και από πάνω ένα δυσθεώρητο χρέος, που σου κόβει την ανάσα.

Ωστόσο, Δεν χρειάζεται ηττοπάθεια ούτε αυτομαστίγωση.

Χρειάζεται σύνεση, φρόνηση και πολύ γνώση για του τι συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα ώστε να μην ξαναπαρασυρθούμε όπως συνέβη ήδη και φτάσαμε στο σημερινό μας κατάντημα.

Χρειάζεται όποιος έχει μια καλή πρόταση, με σαφήνεια να την διατυπώση. Οι κραυγές και οι αλαλαγμοί είναι για τους πονηρούς. και από αυτούς χορτάσαμε τόσα χρόνια. Μας πήγαιναν από διαδήλωση σε διαδήλωση και από διαμαρτυρία σε διαμαρτυρία, λες και έργο γίνεται με το να βρίσκεσαι συνέχεια σε ένα δρόμο. Έργο γίνεται από τους ανθρώπους που έχουν όραμα και εργάζονται να το πραγματοποιήσουν χωρίς να υπολογίζουν θυσίες και κόπους ετών. Όχι μόνο με τη διαμαρτυρία αλλά και με τη δουλειά μας.

Ποιός είναι συνοπτικά ο οικονομικός απολογισμός των 35 τελευταίων χρόνων για την Ελλάδα;

Από την πλευρά των υποχρεώσεων:

εξωτερικά δάνεια, περίπου    400.000.000.000 €

αναλογιστικό έλλειμμα ασφαλιστικών ταμείων, περίπου  350.000.000.000 €

λοιπές εγγυήσεις, υποχρεώσεις, περίπου           150.000.000.000 €

            Σύνολο υποχρεώσεων, περίπου 1.000.000.000.000 €

Από την πλευρά του ενεργητικού:

κρατική περιουσία, όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε, περίπου 50.000.000.000 €

διαθέσιμα ασφαλ. ταμείων, περίπου                       15.000.000.000 €

λοιπά (ακίνητα, κ.α μη επαρκώς παρακολουθούμενα), ίσως 35.000.000.000 €

              Σύνολο ενεργητικού (πρόχειρος υπολογισμός) 100.000.000.000 €

Από τον ανωτέρω πολύ πρόχειρο υπολογισμό προκύπτει ότι η καθαρή αξία των περιουσιακών στοιχείων στο όνομα του δημοσίου είναι σημαντικά αρνητική.

Βέβαια χρειάζεται ένας σωστός υπολογισμός για την εξαγωγή ακριβών συμπερασμάτων. Το δημόσιο ίσως γνωρίζει ακριβώς.

Ωστόσο το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Η Ελλάς επιβαρύνθηκε στα τελευταία χρόνια με ένα αρνητικό αποτέλεσμα περίπου 900 δις ευρώ, το οποίο όχι μόνο είναι δυσβάστακτο αλλά θέτει και σε κίνδυνο την ύπαρξη μας ως ενιαίου λαού και ενιαίας χώρας.

Εδώ που φτάσαμε, είναι σταυροδρόμι.

   ή θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της προόδου και ευημερίας, που η απλή του προϋπόθεση είναι μέθοδος και εργασία από όλους μας, ανοικτοί ορίζοντες σε όλα τα επαγγέλματα, ιδιωτική προσπάθεια και πρωτοβουλία με ένα ελληνικό δημόσιο πρότυπο οργάνωσης με συνετή διοίκηση , σε ρόλο εποπτικό και δίκαιο και όχι σε ρόλο επιχειρηματία  στηριζόμενο στον « κομματικό στρατό».

  ή όλοι διορισμένοι στο δημόσιο ή κάπου να θυμίζει δημόσιο με χαμηλούς μισθούς, μίζερη ζωή, κουτοπονηριά, περιορισμένο αυτοσεβασμό, χωρίς κίνητρα, «όλα ελεγχόμενα», καταχρεωμένοι, μακριά από τον κόσμο και τους ευρωπαίους εταίρους μας και τελικά με ένα προβληματικό και επικίνδυνο αύριο.

Πιστεύω, πως στο τέλος εμείς  οι Έλληνες θα ακολουθήσουμε τον πρώτο δρόμο της Προόδου και Ευημερίας και όχι της απομόνωσης.

Δεν φειδόμεθα προσπαθειών και το κόστος είμαστε διαθέσιμοι να το πληρώσουμε, η δε ηγεσία  από την πλευρά της πρέπει να πείσει με το πρόγραμμα, το ήθος και τη δράση της .