Δημοσιονομική προσαρμογή αλλά και Αναπτυξιακή προοπτική
“Οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης προετοιμάζουν ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για το ενδεχόμενο απόρριψης του Μεσοπρόθεσμου από το ελληνικό κοινοβούλιο και σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να λάβει την επόμενη δόση από το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μεταδίδει το Reuters επικαλούμενο τρεις πηγές από τη ζώνη του ευρώ που δεν κατονομάζει.”
Γίνεται φανερό από παρόμοιες με την ανωτέρω είδηση που δημοσιεύονται τις τελευταίες ημέρες, ότι η ΕΕ έχει τους δικούς της σοβαρούς (οικονομικούς) λόγους για να θέλει να υποστηρίξει την Ελλάδα.
Η μορφή όμως της παρεχόμενης βοήθειας (παροχή δανείων) προς την Ελλάδα ίσως αποδειχτεί ότι δεν αποτελεί μακροπρόθεσμα στέρεο οικονομικό υποστύλωμα που στην πρώτη διαταραχή μπορεί να καταπέσει και μαζί του όλη η Ελλάς.
Αν η ΕΕ είναι ειλικρινής στην βοήθεια της και επιθυμεί την αλληλέγγυα και αμοιβαία επωφελή λύση της κρίσης, όπως αυτό βέβαια πρέπει να συμβαίνει και με εμάς, τότε χρειάζεται να υποστηρίξει την ελληνική κυβέρνηση στην ανάπτυξη και εφαρμογή ενός σύνθετου προγράμματος που να περιλαμβάνει μέτρα τόσο για την δημοσιονομική σταθερότητα όσο και για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα πρέπει άμεσα τώρα να καταρτιστεί, που και η Ευρώπη θα είναι «διαθέσιμη» να το υποστηρίξει. Ο φόβος της Ευρώπης ότι η ελληνική κρίση μπορεί ως χιονοστιβάδα να προκαλέσει τα χειρότερα σε αυτή προσφέρεται για από κοινού εξέταση ενός προβλήματος που αντιμετωπίζουν και τα δύο μέρη και όχι μόνο το ένα.
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που συζητείται στην Βουλή, έχει να κάνει μόνο με το πρώτο μέρος, δηλαδή την δημοσιονομική προσαρμογή.
Απαιτείται, όμως, άμεσα να συμπληρωθεί και με το δεύτερο μέρος που αφορά στην Οικονομική Ανάπτυξη. Μέτρα αναπτυξιακά ύψους πολλών δις €, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αυτές τις ημέρες, είναι προτιμότερο, από το απλώς να συζητούνται, να προγραμματιστούν από κοινού με τις ευρωπαϊκές αρχές και συντεταγμένα να μπουν στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ώστε να αποτελέσουν αναπόσπαστο τμήμα του και να δώσουν την αναγκαία αναπτυξιακή διάσταση. Η περίοδος μέχρι το 2014-15 πρέπει να είναι περίοδος μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και μετακίνησης απασχόλησης από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θα αναπτύσσεται βάσει του προαναφερθέντος προγράμματος και των θεσμικών αλλαγών που θα έχουν ολοκληρωθεί (άνοιγμα των αγορών και επαγγελμάτων και γενικά βελτίωση όλης της σχετικής νομοθεσίας).
Με την κατάρτηση ενός σύνθετου μεσοπροθέσμου προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, δηλώνεται ρητώς η διαρκής και σταθερή αρωγή των ευρωπαίων εταίρων μας ενώ η αναγκαία δημοσιονομική μεταρρύθμιση προχωρά παράλληλα με την ανάπτυξη της οικονομίας και το κυριότερο άμεσα διαχέεται το μήνυμα ότι η Ελλάς έχει πλέον δρομολογήσει και εφαρμόζει ένα πολλά υποσχόμενο και συνάμα ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση.
Συνεπώς κάθε άλλο plan B, C, D κ.ο.κ. είναι περιττό, διότι η δημοσιονομική προσαρμογή θα συνδυάζεται στην πράξη με την οικονομική ανάπτυξη και την καλή προοπτική της χώρας μας.
Ανάλογα προγράμματα θα πρέπει να τρέξουν για πολλές χώρες της ευρωζώνης (π.χ. Ιρλανδία, Ισπανία και Πορτογαλία) που θα αποτρέψουν το ενδεχόμενο της μετάστασης του προβλήματος αλλά και τον αντίκτυπο στο τραπεζικό σύστημα της. Αυτός είναι ο λόγος, δηλαδή η μετάσταση της κρίσης που επιβάλλει στην Ευρώπη να δει το θέμα συνολικά και όχι αποσπασματικά.
Οι εθνικές λύσεις σήμερα δεν προσφέρονται. Απαιτούνται υπερεθνικές και συγκεκριμένα για εμάς όλους που ζούμε στην Ευρώπη η λύση πρέπει να είναι Ευρωπαϊκή. Το συντομότερο δυνατόν για να μην είναι πολύ αργά για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου