Οι αγορές ταύρων γεννιούνται μέσα στον πεσιμισμό, μεγαλώνουν με τον σκεπτικισμό, κορυφώνονται με την αισιοδοξία και πεθαίνουν μέσα στην ευφορία
(Τζόν Τέμπλετον)

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Θα αποφύγουμε την κατάρρευση;)


Θα αποφύγουμε την κατάρρευση;



Mην κρυβόμαστε, εδώ και στην Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ, την οικονομική κρίση την προκάλεσε η απάτη των μεν και η ανοησία των δε σε συνθήκες υψηλού αμοραλισμού, ωχαδερφισμού και ιδιαίτερα άκρατης, ανεξέλεγκτης απληστίας. Απληστία χωρίς όρια.

Η διόρθωση, ενδεικτικά, μεταξύ άλλων απαιτεί:

1) απομάκρυνση των κυριότερων υπευθύνων από την εξουσία και εφαρμογή των νόμων
2) μέτρα αναδιάρθρωσης των οικονομιών των επιμέρους χωρών με ορίζοντα 10ετίας
3) χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής στο βαθμό και στο ρυθμό με τον οποίο η πραγματική οικονομία αναδιαρθρώνεται.

Επισημαίνω, κατά την άποψη μου, είναι τρομερά άδικο και οικονομικά ατελέσφορο η αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών οικονομιών να στηρίζεται αμιγώς σε μέτρα λιτότητας χωρίς τη συμμετοχή της νομισματικής πολιτικής. Είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο μέρος του κόστους της προσαρμογής, που περιλαμβάνει και την Ανάπτυξη, να χρηματοδοτηθεί με εκτύπωση νέου χρήματος και ανάλογα σημαντικό μέρος του υφιστάμενου χρέους να εξοφληθεί με τον ίδιο τρόπο ανακουφίζοντας και δίνοντας, με τον τρόπο αυτό, ζωή  σε εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Θέλω να διαχωρίσω την άκρατη έκδοση χρήματος που οδηγεί σε υπερπληθωρισμό από την στοχευόμενη που υπηρετεί τον σκοπό της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας  ώστε να λειτουργεί σε συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού και δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Επίσης, στα μέσα οικονομικής πολιτικής μεγάλη κοινωνικοοικονομική σημασία έχει η πολιτική  αναδιανομής του εισοδήματος.

Είναι ευλογία να ασχολείται η Κυβέρνηση επιτυχώς με την αναγκαία αναδιανομή του πλούτου. Διορθώνει αδικίες και ταυτόχρονα σταθεροποιεί την οικονομία.

Αλλά και η πολιτική αυτή έχει τα όρια της, με βάση τα οποία δεν πρέπει το τελικό κοινωνικοοικονομικό αποτέλεσμα να καταλήγει σε νίλα.
Για παράδειγμα στην χώρα μας  η πολιτική της αναγκαίας αναδιανομής, ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ. Αυτό που έγινε, μέσω της εξουσίας, ήταν η Αρπαγή του Πλούτου (χιλιάδες περιττοί διορισμοί, αδικαιολόγητες αμοιβές, παράνομα επιδόματα, σπατάλες, ύποπτες συναλλαγές, κλείσιμο, διωγμό και λεηλασία επιχειρήσεων, «προστασία» της φοροδιαφυγής, «προστασία» της διαδικασίας δημιουργίας αυθαιρέτων σε βάρος των αγοραστών, «προστασία» του παράνομου εμπορίου και λαθρεμπορίου και άλλα πολλά που ντρέπεσαι να τα αναφέρεις).
Για το λόγο αυτό ήλθε η οικονομική καταστροφή σε βάρος όλων και ιδιαίτερα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και όσων δημοσίων υπαλλήλων που με το σπαθί τους κερδίζουν την αμοιβή τους αλλά και κάθε παραγωγικού Έλληνα που δίνει μόνος του την μάχη επιβίωσης.

Σε πολιτικό επίπεδο, Αν
αυτή η παραγωγική τάξη των Ελλήνων και  όλοι οι δημιουργικοί νέοι άνθρωποι μπορέσουν και βρουν  την δική τους  πολιτική έκφραση, η εξέλιξη  αυτή  θα αποτελούσε την μακροχρόνια, κατά την γνώμη μου, επιβεβλημένη και ορθή λύση για απεξάρτηση μας από την ένοχη αταξία που  βασιλεύει και  βυθίζει τη χώρα μας ολοένα και περισσότερο στο όνειδος της φτώχειας…

Αν καταφέρει η χώρα και κάνει πέρα όσους συμπεριφέρονται δίκην πολιτικής "μαφίας" τότε θα αναδειχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

πως θα γίνει αυτό;

παλαιότερα επενέβαινε ο στρατός. και αρκετές φορές είχε θετικό αποτέλεσμα (π.χ. Ελευθέριος Βενιζέλος). Σήμερα, όμως, που είμαστε ευρωπαϊκή χώρα, τι γίνεται;

ίσως χρειασθεί περισσότερος χρόνος για να φανούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας που αυτή την περίοδο, θέλω να πιστεύω, εργάζονται αθόρυβα, και με τις ευρύτερες ευρωπαϊκές δυνάμεις που παλεύουν για συγκλίσεις, αν βέβαια θέλει να γίνει έτσι, θα κάνουν αισθητή την κυρίαρχη παρουσία τους.

Ακόμα και από την αναμενόμενη πολυκομματική βουλή μπορεί να προκύψουν νέα πετυχημένα πολιτικά σχήματα που να αφήσουν εποχή!  Δηλαδή αντίθετα από ότι αρχικά φοβόμαστε η διαφαινόμενη συγκρουσιακή σύνθεση της βουλής ίσως να καταλήξει σε δημιουργικά σχήματα, τα οποία με την θετική συνδρομή των Ευρωπαίων εταίρων μας, βγάλουν την χώρα από την κρίση! και μαζί μας επανακάμψει η η ιδέα για πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση!

Η αισιοδοξία είναι απαραίτητο στοιχείο και συνοδευόμενη από νηφαλιότητα και διάθεση να επανέλθει η εργασία ως Αξία στον τόπο μας, όλα μπορούν να διορθωθούν. 
Ο δρόμος της ευημερίας απαιτεί κόπο, μέθοδο, παραγωγικές γνώσεις, κοινωνική συμφιλίωση και ενότητα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: